-
1 non mi par vero
non mi par verodas ist zu schön, um wahr zu seinDizionario italiano-tedesco > non mi par vero
2 non mi par vero
сущ.общ. своим глазам не верю3 vero
véro 1. agg истинный, настоящий, подлинный; верный, точный vero e proprio fam -- самый( что ни на есть) настоящий <доподлинный> Х vero -- правда non Х vero? -- не правда ли?, не так ли? ma se Х vero! -- конечно же!, вот именно! non mi par vero -- своим глазам не верю fosse vero! -- хорошо, если это правда!, благо, если это так! (Х) vero, verissimo -- (это) совершенно верно <точно>, (это) чистейшая правда di vero cuore -- от чистого сердца Х qui il vero punto della questione -- в этом суть проблемы 2. m истина, правда dipingere dal vero -- рисовать с натуры riprese dal vero -- натурные съемки grande alvero arte -- в рост, ростовой a ( voler) dir vero, per vero dire -- по правде сказать, правду сказать; честно говоря ad amor del vero -- ради истины questa osservazione ha molto di vero -- в этом (замечании) кроется большая доля истины <правды> non c'è nulla di vero in tutto ciò -- в этом нет ни доли правды battere nel vero fam -- попасть в точку salvo il vero -- если не ошибаюсь com'è 4 vero
véro 1. agg истинный, настоящий, подлинный; верный, точный vero e proprio fam — самый( что ни на есть) настоящий <доподлинный> è vero — правда non è vero? — не правда ли?, не так ли? ma se è vero! — конечно же!, вот именно! non mi par vero — своим глазам не верю fosse vero! — хорошо, если это правда!, благо, если это так! (è) vero, verissimo — (это) совершенно верно <точно>, (это) чистейшая правда di vero cuore — от чистого сердца è qui il vero punto della questione — в этом суть проблемы 2. m истина, правда dipingere dal vero — рисовать с натуры riprese dal vero — натурные съёмки grande alvero arte — в рост, ростовой a (voler) dirvero, per vero dire — по правде сказать, правду сказать; честно говоря ad amor del vero — ради истины questa osservazione ha molto di vero — в этом (замечании) кроется большая доля истины <правды> non c'è nulla di vero in tutto ciò — в этом нет ни доли правды¤ battere nel vero fam — попасть в точку salvo il vero — если не ошибаюсь com'è5 vero
1. adj ( rispondente a verità) true( autentico) realsei contento, vero? you're happy, aren't you?ti piace il gelato, vero? you like ice cream, don't you?fosse vero! if only (it were true)!2. m truth* * *vero agg.1 true; ( reale, autentico) real, genuine: una notizia vera, a true piece of information; una storia vera, a true story; un vero amico, a true (o real) friend; il vero colpevole, the real culprit; un vero eroe, poeta, a real hero, poet; un vero inglese, a real Englishman; oro vero, real gold; perle vere, real pearls; vero cuoio, real leather; è vera seta, it is real silk; qual è il vero motivo della tua visita?, what is the real reason for your visit?; il suo vero nome è un altro, his real name is different; è incredibile ma vero, it's incredible but true; ho preso un vero e proprio spavento, I got a real fright // non mi par vero di esserci riuscito, I can hardly believe I have succeeded // ''Allora parti?'' ''Fosse vero!'', ''So are you off?'' ''I wish I were!'' (o ''If only it were true!'') // te lo dico di vero cuore, I tell you sincerely // com'è vero Dio me la dovrai pagare!, (fam.) I swear you'll pay for it! // (dir.) vero erede, rightful heir // (è) vero, non è vero?, ( per chiedere conferma o assenso): sei stanco, vero?, you're tired, aren't you?; fa freddo, vero?, it's cold, isn't it?; non è facile, vero?, it isn't easy, is it?; sono loro i responsabili, non è vero?, they're the ones responsible, aren't they?; ha due figli, non è vero?, he has two children, hasn't he?; è stata una bella esperienza, non è vero?, it was a lovely experience, wasn't it?; non è mai stato all'estero, vero?, he has never been abroad, has he?; non legge molto, vero?, he doesn't read much, does he?; ti piace la musica, vero?, you like music, don't you?; non hai capito, vero?, you haven't understood, have you?; verrete, non è vero?, you will come, won't you?; deve presentarsi domattina, non è vero?, he must come tomorrow morning, mustn't he?; dovrebbero tornare martedì, non è vero?, they should be back on Tuesday, shouldn't they? ∙ Come si nota dagli esempi, questa espressione si rende in ingl. con una domanda retorica ( tail question) in cui l'ausiliare della frase principale viene ripetuto in forma interrogativa o interrogativa-negativa2 (fam.) ( perfetto, completo) thorough, perfect, absolute, downright, regular: un vero furfante, an absolute (o thorough o downright) rascal; un vero imbroglione, a regular swindler; un vero stupido, a perfect fool; ma è una vera fortuna!, but it's really lucky!3 (log.) true4 (inform.) actual6 tant'è vero che → tanto che, tantoché◆ s.m. ( verità) truth: il vero e il falso, truth and falsehood; c'è del vero in quella diceria, there is some truth in that rumour; far passare qlco. per vero, to pass sthg. off as true; non dire il vero, not to tell the truth // a dire il vero, to tell the truth // a onor del vero aveva ragione ad arrabbiarsi, to tell the truth he was right to get angry // per amor del vero, to be perfectly truthful // essere nel vero, to be right // dipingere dal vero, to paint from life.* * *['vero] vero (-a)1. aggun vero e proprio delinquente — a real criminal, an out and out criminal
il suo vero nome è Giovanni — his real o true name is Giovanni
ma è vero questo Modigliani? — is this a genuine o real Modigliani?
il vero problema è... — the real problem is...
nulla di più vero! — you've said it!, how true!
tant'è vero che... — so much so that...
hai tu il mio libro, vero? — you've got my book, haven't you?
sei italiano, vero? — you're Italian, aren't you?
questa è la tua macchina, vero? — this is your car, isn't it?
è andata stamattina, vero? — she went this morning, didn't she?
vorresti andare, vero? — you'd like to go, wouldn't you?
ti piace la cioccolata, vero? — you like chocolate, don't you?
2. sm(verità) trutha onor del vero; a dire il vero — to tell the truth
è una copia dal vero — (disegno) it's a copy from life
* * *['vero] 1.1) (conforme a verità) trueè anche vero che... — it's nonetheless true that
2) (reale) [storia, fatto] true; [nome, ragione, responsabile] real, actual; [causa, motivo, costo] true, actualstrano, ma vero! — strange but true!
3) (autentico) real, genuine"vero cuoio" — "genuine o real leather"
4) (con valore enfatico) real, veritableè un vero miracolo — it's a real o veritable miracle
sei mal messo, vero? — you're in a bad way, aren't you?
vive in Germania, non è vero? — he lives in Germany, doesn't he?
2.lo capisci, vero? — surely you can understand that?
sostantivo maschile1) (verità) trutha dire il vero — to tell the truth, actually
2) (realtà)dal vero — [dipingere, ritrarre] from life
* * *vero/'vero/1 (conforme a verità) true; è proprio vero! that's absolutely true! non è del tutto vero it's not altogether true; è anche vero che... it's nonetheless true that...2 (reale) [storia, fatto] true; [nome, ragione, responsabile] real, actual; [causa, motivo, costo] true, actual; com'è vero che sono qui as true as I'm standing here; strano, ma vero! strange but true! è troppo bello per essere vero! it's too good to be true!3 (autentico) real, genuine; un diamante vero a real diamond; "vero cuoio" "genuine o real leather"; il vero problema non sta lì that's not the real problem; vero amore true love; un artista nel vero senso della parola an artist in the true sense of the word4 (con valore enfatico) real, veritable; è un vero miracolo it's a real o veritable miracle; è stato un vero incubo! it was a living nightmare!5 (come intercalare) sei mal messo, vero? you're in a bad way, aren't you? vive in Germania, non è vero? he lives in Germany, doesn't he? lo capisci, vero? surely you can understand that?1 (verità) truth; c'è del vero in quello che dici there's some truth in what you say; a dire il vero to tell the truth, actually6 vero
1. agg.è un fatto vero — это реальный (подлинный, действительный) факт
conosci le vere ragioni del suo gesto? — ты знаешь, каковы настоящие (истинные) причины его поступка?
sono notizie vere — это точные (верные, доподлинные) сведения
è incredibile, ma vero! — невероятно, но факт!
purtroppo è vero — к сожалению, это так
è vero che cambi lavoro? — это правда (правда ли), что ты переходишь на другую работу?
fosse vero! — хорошо, если бы это было так!
è vero che ha saltato molte lezioni, ma ha avuto l'influenza — он действительно пропустил много уроков, но у него был грипп
2) (effettivo) настоящийnon sa chi siano i suoi veri genitori — он не знает, кто его настоящие родители
pare che il vero autore del romanzo non fosse Šolochov — кажется, настоящий автор романа - не Шолохов
3) (autentico) настоящий, подлинный; (colloq.) всамделишныйmamma, è vero quel bambino? — мама, этот ребёночек всамделишный?
4) (valido) истинный, подлинный, настоящийgrazie, sei proprio un vero amico! — спасибо тебе, ты настоящий друг!
e se fosse vero amore? — а что, если это в самом деле любовь?
il suo è vero impegno — он работает добросовестно (colloq. без дураков)
2. m.правда (f.), истина (f.)3.•◆
riprese dal vero — (cin.) натурные съёмкиa dire il vero,... — правду сказать,... (откровенно говоря, по правде сказать, по правде говоря)
a onor del vero debbo dire che non è tutto merito mio — справедливости ради должен сказать, что заслуга не только моя
quant'è vero Iddio — ей-Богу (даю слово!, честное слово!, клянусь!, клянусь Богом!, как Бог свят!)
quando sono uscito pioveva, tant'è vero che ho preso l'ombrello — когда я выходил из дома, шёл дождь, факт таков, что я взял зонт
non mi pare vero che... — я своим глазам не верю, что...
non mi par vero di esser di nuovo qui con voi! — какое счастье, что я снова с вами!
non ci pare vero di aver quasi finito il lavoro! — даже не верится, что работа подходит к концу!
vero che le sta bene, questo vestito? — правда, ей идёт это платье?
tu la pensi come me, vero? — ты со мной согласен, не так ли? (правда?)
se non è vero, è ben trovato! — даже если это и не так, лучше не придумаешь!
7 vero
1. aggnon è vero? — не правда ли?, не так ли?ma se è vero! — конечно же!, вот именно!fosse vero! — хорошо, если это правда!, благо, если это так!(è) vero, verissimo — (это) совершенно верно / точно, (это) чистейшая правдаè qui il vero punto della questione — в этом суть проблемы2. mистина, правдаdipingere dal vero — рисовать с натурыad amor del vero — ради истиныquesta osservazione ha molto di vero — в этом (замечании) кроется большая доля истины / правдыSyn:reale, certo, autentico, genuino, verace, veritiero, veridico, sincero, schietto, naturale, esatto, giusto, puro, mero, proprio; verità, realtà, autenticitàAnt:••battere nel vero разг. — попасть в точкуcom'è / quant'è vero Dio / Iddio / il sole! — как Бог свят, ей-богу, честное слово!com'è vero me! — я не я буду...chi dice il vero non s'affatica prov — на правду много слов не нужноse non è vero; è ben trovato prov — если это и не правда, то хорошо придумано8 non
nōn (old collat. forms noenum and noenu, cf. Lachm. ad Lucr. tom. 2, p. 149 sq.:(β).noenum pro non Lucilius lib. XXX.: sed tamen hoc dicas, quid est, si noenu molestum'st. Varro Epistola ad Fusium: si hodie noenum venis, cras quidem, etc.,
Non. 143, 33 sq.: noenum rumores ponebat ante salutem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1; Ann. v. 314 Vahl.; so, noenum sperando cupide rem prodere summam, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 229 Müll.;Ann. v. 411 ib.: noenum mecastor,
Plaut. Aul. 1, 1, 28: noenu necesse'st, Enn. ap. Cic. Div. 2, 62, 127;Ann. v. 161 Vahl.: noenu potest,
Lucr. 3, 199 Lachm. N. cr.:noenu queunt,
id. 4, 712), adv. [contr. from neoenum, i. e. nec unum, not one, like ne hilum, not any thing (cf. Engl. not, i. q. naught, Angl.-Sax. naht, contr. from ne-aht); cf. Germ. nein], not:hocine agis an non?
Ter. And. 1, 2, 15:non erat abundans, non inops tamen,
Cic. Brut. 67, 238:non est ita, judices, non est profecto,
id. Fl. 22, 53:cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,
id. Rep. 1, 5, 9; 1, 2, 2:eam (fugam) si nunc sequor, quonam? Cum illo non,
id. Att. 8, 3, 5.—Non before negatives forms a weak affirmative, and before adverbs of emphatic assertion (as prorsus, omnino, etc.) a weak negative:(γ).moveo nonnullis suspicionem, velle me navigare: quod tamen fortasse non nollem, si possem ad otium,
Cic. Fam. 2, 16, 2; so,non nemo, non nihil, non nullus, v. h. vv: Res has non omnino quidem, sed magnam partem relinquere,
Cic. Fam. 9, 15, 3: so, non prorsus, etc.—After negatives it forms a strong affirmative, and after the adverbs above named a strong negative:(δ).nihil non ad rationem dirigebat,
Cic. Brut. 37, 140;v. nemo, nihil, nullus: prorsus non arbitror,
id. Tusc. 4, 4, 8:omnino non dicere,
Quint. 10, 7, 24.—But the negative force of non is not destroyed by a following ne... quidem, or nec... nec: non fugio ne hos quidem mores. Cic. Verr. 2, 3, 90, § 210; Liv. 28, 42, 16:(ε).non medius fidius prae lacrimis possum reliqua nec cogitare nec scribere,
Cic. Att. 9, 12, 1.—In a very few passages non is added to a negative to strengthen it (cf. Gr. ou mê):nolle successum non patribus, non consulibus,
Liv. 2, 45, 5; id. 3, 11, 6:nec sursum nec deorsum non cresco,
Petr. 58:horam eximere nullam... non possumus,
Cic. Phil. 6, 3, 7; Plaut. Mil. 5, 18; id. Curc. 4, 4, 23; Plin. Ep. 4, 13, 8.—Unus non = ne unus quidem:(ζ).unus enim vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur,
Flor. 2, 18, 17.—Per litoten, [p. 1215] emphatic, by no means, not at all, the reverse of:(η).non ignobilis tragicus,
Quint. 1, 12, 18:non inimici mihi,
Curt. 7, 10, 7; esp. with sup.:Cethegus homo non probatissimus,
Cic. Par. 5, 3, 40:homo non aptissimus ad jocandum,
id. N. D. 2, 17, 47:non minime commoveri,
id. Verr. 2, 4, 66, § 125:tu me consiliario fortasse non imperitissimo usus esses,
id. Fam. 1, 9, 2.—Non quod, non quo, not that, not as if:(θ).non quod sola ornent, sed quod excellant,
Cic. Or. 39, 134: me non sane movet res publica;non quo sit mihi quidquam carius: sed, etc.,
id. Att. 16, 15, 5:non quo sit servulus unus, idem quod familia, verum quia,
id. Caecin. 20, 58.—Non nisi, only:(ι).non nisi vicinas tutus arārit aquas,
Ov. Tr. 3, 12, 36; v. nisi.—Non vero, truly not:(κ).non vero tam isti quam tu ipse nugator,
Cic. Sen. 9, 27.—Non modo, non solum... sed or sed etiam, not only... but also:(λ).non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,
Cic. Rep. 2, 44, 70; id. Lael. 15, 54;v. modo and solum.—Sometimes sed is omitted: nec solum apud Caecinam: Fabii quoque Valentis, etc.,
Tac. H. 2, 27.—Non modo (solum) non... sed or sed etiam, not only not... but even: sed ne... quidem... but not even:(μ).ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,
Cic. Att. 3, 15, 2:hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,
id. Mur. 3, 8:tu id non modo non prohibebas, verum etiam approbabas,
id. Att. 16, 7, 3.—When the verb of the second clause is the common predicate of both clauses, the second non is omitted in the first clause:talis vir non modo facere, sed ne cogitare quidem quidquam audebit,
Cic. Off. 3, 19, 77:assentatio, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,
id. Lael. 24, 89:advena non modo vicinae sed ne Italicae quidem stirpis,
Liv. 1, 40, 2; 3, 24, 4; 6, 20, 2:neque solum inscientiam meam, sed ne rerum quidem,
Cic. de Or. 1, 46, 203:quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,
id. Att. 11, 24, 1:non mentibus solum consipere, sed ne auribus quidem satis constare poterant,
Liv. 5, 42, 3; 4, 3, 11;so with sed vix in the second clause: haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,
Cic. Cael. 17, 40:non modo ad expeditiones sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,
Liv. 3, 6, 8;very rarely verum ne... quidem, instead of sed ne... quidem,
Cic. Rep. 3, 30, 42; id. Rosc. Am. 19, 54; cf. Zumpt, Gram. § 724.—Non ita, non tam, not so very, not particularly:(ν).simulacra non ita antiqua,
Cic. Verr. 2, 4, 49, § 109:non ita lato interjecto mari,
id. Or. 8, 25:non ita diu,
id. Brut. 66, 233:quae nunc quidem non tam est in plerisque,
id. ib. 15, 58.—So, non fere, scarcely, hardly (v. fere):non fere quisquam,
id. Verr. 2, 5, 71, § 182.—Non si, not even if:(ξ).injussu tuo imperator, extra ordinem numquam pugnaverim, non si certam victoriam videam,
Liv. 7, 10; Sen. Ep. 59, 8; Hor. C. 2, 14, 5; so,followed by idcirco (ideo, eo, propterea, etc.): non si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,
Cic. de Or. 2, 40, 170; id. Cael. 9, 21; id. Top. 16, 60; Liv. 3, 45, 8.—For nedum, much less:(ο).vix mehercule servis hoc eum suis, non vobis probaturum arbitrer,
Cic. Agr. 2, 9, 22.—In an interrogation for nonne:(π).quid haec amentia significat? non vim? non scelus? non latrocinium?
Cic. Quint. 26, 82; id. Rosc. Com. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 23, § 50.—For ne ( poet. and in post-Aug. prose, regarded by Quint. as a solecism):(ρ).qui tamen dicat pro illo Ne feceris, Non feceris, in idem incidat vitium, quia alterum negandi est, alterum vetandi,
Quint. 1, 5, 50:vos quoque non caris aures onerate lapillis... Munditiis capimur: non sint sine lege capilli,
Ov. A. A. 3, 129; id. P. 1, 2, 105:non Teucros agat in Rutulos,
Verg. A. 12, 78:non etiam sileas,
Hor. S. 2, 5, 91:non sit, qui tollere curat,
id. A. P. 460:non ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve,
id. Ep. 1, 18, 72:non dubitaveris,
Sen. Q. N. 1, 3, 3; so,non credideris,
Rutil. Lup. 2, 9.—With substantives coalescing to form one notion:(σ).nec vero, aut quod efficeret aliquid, aut quod efficeretur, posse esse non corpus,
Cic. Ac. 1, 11, 40:etiam non orator,
Quint. 2, 15, 17; 4, 1, 22: veri non dissimulator amoris, Ov. M. 5, 61:quasi servitute praedii non possessori relicta,
Dig. 34, 1, 14 fin.:non dominus,
ib. 43, 15, 7.—As an answer, no:(τ).aut etiam aut non respondere,
Cic. Ac. 2, 32, 104:exhereditavitne (pater filium)? Non,
id. Rosc. Am. 19, 54; id. Verr. 1, 7, 20; id. Ac. 2, 30, 97; id. N. D. 1, 25, 70.—In questions, non expresses surprise, and doubt of the possibility of denial (v. Madv. Gram. §451): non sum ego servus Amphitruonis Sosia?
Plaut. Am. 1, 1, 247:non tu scis, etc.?
id. ib. 2, 2, 71:haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici quidem dubitant,
Cic. Off. 3, 19, 77; id. Leg. 3, 20, 47:Quid? aviam tuam pater tuus non manifesto necavit,
id. Clu. 14, 40.9 vero
vero I. agg. 1. ( che corrisponde alla realtà effettiva) vrai, véritable: il vero colpevole sono io le vrai coupable, c'est moi; il vero padrone è lui le vrai patron, c'est lui; è incredibile ma vero c'est incroyable, mais vrai. 2. (giusto, esatto, proprio) vrai, réel: il vero motivo di qcs. la vraie raison de qqch.; qui sta il vero problema c'est là le vrai problème. 3. (genuino, sincero) vrai, véritable, authentique: perle vere vraies perles; la vera cucina casalinga la vraie cuisine maison; un vero amico un véritable ami; un vero signore un vrai gentleman; una vera passione artistica une authentique passion artistique. 4. ( enfat) vrai, véritable, absolu: sarebbe un vero delitto non far studiare il ragazzo cela serait un véritable crime de ne pas laisser le petit étudier; sei un vero farabutto tu es un vrai salaud. II. s.m.inv. 1. ( verità) vrai m., vérité f.: distinguere il vero dal falso discerner le vrai du faux; lo dico per amor del vero je le dis par amour de la vérité; dichiarare il vero dire la vérité. 2. (natura, realtà) réalité f., nature f.: dipingere dal vero peindre d'après nature.10 vero
[st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité. - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711. - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr. - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393. - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99. - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien... - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément. - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment. - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité. - nisi vero: à moins que par hasard. - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison. - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que. - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136. - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même. - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147. - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui. - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97. - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..." - minime vero (non vero): non, pas du tout. - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion. - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien! - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à. - souvent c. le gr. δέ. - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt. - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27. - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.* * *[st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité. - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711. - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr. - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393. - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99. - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien... - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément. - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment. - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité. - nisi vero: à moins que par hasard. - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison. - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que. - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136. - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même. - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147. - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui. - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97. - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..." - minime vero (non vero): non, pas du tout. - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion. - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien! - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à. - souvent c. le gr. δέ. - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt. - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27. - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.* * *Vero, Discretiua coniunctio: vt, Achilles quidem fortis suit, Vlysses vero astutus. Mais Ulysses estoit fin.\Ain'vero? Plaut. Une maniere de parler qu'on dit par courroux, Dis tu?\At vero nos. Cic. Mais nous aussi.\Aut vero. Cic. Ou aussi.\Ego vero. Une maniere de response. Cic. Quod scribis te audire me etiam mentis errore et dolore affici, mihi vero mens integra est. Certainement.\Quod laudas quia obliuisci me scripsi ante facta et dicta nostri amici, ego vero ita facio. Cic. Certainement je le fay ainsi.\Herus tuus vbi amabo est? TR. eia vero quasi non sit intus. Plaut. Voire vrayement comme s'il n'estoit point ceans.\Et vero. Cic. Tibi et fuit hoc semper facillimum, et vero esse debuit. Et certes.\Et vero etiam. Cic. Et illi ostendisti, et vero etiam mihi. Et certes à moy aussi.\Iam vero. Plin. Latifundia perdidere Italiam, iam vero et prouincias. Voire et desja.\Id vero. Terent. - sed eas fabulas factas prius Latinas scisse se se, id vero pernegat. Jehan cela il vous nie, ou C'est ce qu'il vous nie.\Ille vero, pro Imo vero, vel Ille etiam. Cic. Quid, inquies, remex ille de classe Coponii, non ne ea praedixit quae facta sunt? Ille vero et ea quidem quae eo tempore ne acciderent, timebamus. Mais qui plus est, cela aussi que, etc.\De Lepido vero, et Tullio, quod quaeris, illi vero non dubitant quin Caesari praesto futuri, in Senatumque venturi sint. Cic. Iceuls certainement ne, etc.\Ipse vero aer, qui natura maxime frigidus, minime est expers caloris: ille vero et multo quidem calore admistus. Cic. Mais.\Ita vero, Sane vero. Plautus. Terent. Parolles de mocquerie, Ouy vrayement, Ouy dea, Dieu scait que voire.\Mirum vero impudenter mulier si facit meretrix. Terent. Mais je vous prie que c'est une grande merveille si, etc. Par mocquerie.\Nisi vero existimatis, etc. Cic. Si d'adventure vous n'estimez, etc. Comme qui diroit, Je ne croy pas que vous estimiez, etc.\Sed ea vero sic agit, vt prorsus reticere nullo modo possit. Cic. Mais vrayement il fait, etc.\Tu vero. Terent. Quem tu vero videre velles Phaedria. Lequel certainement tu, etc.\Vero, in principio epistolae. Cic. Ego vero et tuum in discessu vidi animum, et meo sum ipse testis. J'ay certainement, etc.\Est vero probandum qui et summa voluntate cesserit, et egregia animi alacritate abfuerit. Cic. Mais que c'est bien chose à louer, de dire que celuy, etc. Dict par mocquerie.\Vero ironicôs, cum accusatiuo aliquando. Cic. Turpem vero actionem qua defenditur amplissimi authoritas ordinis contra crudelissimi gladiatoris amentiam. Mais que c'est une chose meschante de, etc.\Vero, Permittentis est, et concedentis. Cic. Orationes nobis veteres explicabis? Ego vero, inquam, Brute, sed in Cumano, etc. J'en suis content, je le vueil bien.\Quid igitur contra Brutum me dicturum putas? A. Tu vero, vt videtur: nam praefinire non est meum. Cic. Quant à toy, comme il te plaira.\Nec vero. Cic. Nihil porro igni vacuum videri potest, nec vero tangi quod careat solido. Ne aussi.11 parere
parere1parere1 [pa're:re] <paio, parvi, parso>verbo intransitivo essere1 (apparire) scheinen, aussehen; mi pare di averlo visto mir scheint, dass ich ihn gesehen habe; non mi par vero das ist zu schön, um wahr zu sein2 (pensare) meinen, glauben; ti pare di aver ragione? glaubst du, Recht zu haben?; che te ne pare? was hältst du davon?; ma Le pare! wo denken Sie hin!3 (familiare: volere) passen, belieben; fai come ti pare mache es, wie du meinst4 (assomigliare) parere qualcunoqualcosa jdmetwas ähnlich sein5 (impersonale, sembrare) scheinen, den Anschein haben; (dare l'impressione) so aussehen, als ob; pare di sìno anscheinend schonnicht; pare impossibile es scheint unmöglich (zu sein); pare che tu non ci tenga es scheint, dass du keinen Wert darauf legst; a quanto pare wie es scheint————————parere2parere2sostantivo Maskulin1 (opinione) Meinung Feminin, Ansicht Feminin; a mio parere meiner Meinung nach; essere del parere che... der Ansicht sein, dass...2 (consiglio) Rat(schlag) MaskulinDizionario italiano-tedesco > parere
12 своим глазам не верю
adjgener. non mi par vero13 удача
14 -P2129
завершать что-л., подходить к концу:— Non mi par vero d'essere in porto coll'aiuto di Dio!. (G. Verga, «I Malavoglia»)
— Мне даже не верится, что мы, с божьей помощью, у цели.15 volo
1.vŏlo (2 d pers. sing. vis, orig. veis, Prisc. 9, 1, 6, p. 847 P.; 1 st pers. plur. volumus, but volimus, Plaut. Truc. 1, 2, 89 Speng.; 3 d pers. sing. volt, and 2 d pers. plur. voltis always in ante-class. writers;I.also volt,
Cic. Verr. 2, 2, 17, § 42; 2, 5, 49, § 128; id. Sest. 42, 90; id. Phil. 8, 9, 26; id. Par. 5, 1, 34; id. Rep. 3, 33, 45:voltis,
id. Verr. 2, 3, 53, § 122; 2, 3, 94, § 219; 2, 5, 5, § 11; 2, 3, 89, § 208; id. Clu. 30, 83; id. Rab. Perd. 12, 33; id. Sest. 30, 64; id. Par. 1, 2, 11 et saep. — Pres. subj. velim, but sometimes volim, Plaut. Merc. 1, 2, 44 Ritschl; cf. Prisc. 9, 1, 8, p. 848 P.;so volint,
Plaut. Most. 1, 3, 65 Ritschl), velle, volui ( part. fut. voliturus, Serv. ad Verg. A. 5, 712; contr. forms, vin for visne, freq. in Plaut. and Ter., also Hor. S. 1, 9, 69; Pers. 6, 63:sis for si vis,
Plaut. Capt. 1, 2, 70; id. Merc. 4, 4, 37; id. Pers. 3, 3, 8; Ter. Eun. 2, 3, 20; id. Heaut. 1, 2, 38; Cic. Tusc. 2, 18, 42; id. Rosc. Am. 16, 48; id. Mil. 22, 60; Liv. 34, 32, 20:sultis for si voltis, only ante-class.,
Plaut. Stich. 1, 2, 8; id. As. prol. 1; id. Capt. 2, 3, 96; 3, 5, 9; 4, 4, 11), v. irreg. a. [Sanscr. var-; Gr. bol-, boulomai; cf. the strengthened root Wel- in eeldomai, elpomai; Germ. wollen; Engl. will], expressing any exercise of volition, and corresponding, in most cases, to the Germ. wollen; in Engl. mostly rendered, to wish, want, intend, purpose, propose, be willing, consent, mean, will, and, impersonally, it is my will, purpose, intention, plan, policy (syn.: cupio, opto; but volo properly implies a purpose).In gen.A.With object-infinitive.1.With pres. inf.a.To wish.(α).Exire ex urbe priusquam luciscat volo, Plaut. Am. 1, 3, 35:(β).potare ego hodie tecum volo,
id. Aul. 3, 6, 33:ego quoque volo esse liber: nequiquam volo,
id. Trin. 2, 4, 39; so id. ib. 2, 4, 164:ait rem seriam agere velle mecum,
Ter. Eun. 3, 3, 8:natus enim debet quicunque est velle manere In vita,
Lucr. 5, 177:video te alte spectare et velle in caelum migrare,
Cic. Tusc. 1, 34, 82:quid poetae? Nonne post mortem nobilitari volunt?
id. ib. 1, 15, 34:si innocentes existimari volumus,
id. Verr. 2, 2, 10, § 28:quoniam opinionis meae voluistis esse participes,
id. de Or. 1, 37, 172:quod eas quoque nationes adire et regiones cognoscere volebat,
Caes. B. G. 3, 7:si velit suos recipere, obsides sibi remittat,
id. ib. 3, 8 fin.:dominari illi volunt, vos liberi esse,
Sall. J. 31, 23:si haec relinquere voltis,
id. C. 58, 15:priusquam liberi estis, dominari jam in adversarios vultis,
Liv. 3, 53, 7:si quis vestrum suos invisere volt, commeatum do,
id. 21, 21, 5:non enim vincere tantum noluit, sed vinci voluit,
id. 2, 59, 2:suspitionem Caesar quibusdam reliquit, neque voluisse se diutius vivere, neque curasse,
Suet. Caes. 85:Eutrapelus cuicunque nocere volebat, Vestimenta dabat pretiosa,
Hor. Ep. 1, 18, 31.—Idiomatically: quid arbitramini Rheginos merere velle ut ab iis marmorea illa Venus auferatur? what do you think the Rhegini would take for, etc., Cic. Verr. 2, 4, 60, § 135.—(γ).Transf., of things: fabula quae posci vult et spectata reponi, a comedy which wishes (i. e. is meant) to be in demand, etc., Hor. A. P. 190:b.neque enim aut hiare semper vocalibus aut destitui temporibus volunt sermo atque epistula,
Quint. 9, 4, 20; cf. id. 8, prooem. 23.—Of the wishes of those that have a right to command, the gods, masters, parents, commanders, etc., I want, wish, will, am resolved, it is my will:c.in acdibus quid tibi meis erat negoti...? Volo scire,
Plaut. Aul. 3, 2, 14; 3, 2, 17; 3, 2, 18; 3, 6, 27; id. Curc. 4, 3, 11; id. Ep. 3, 4, 74; id. Mil. 2, 3, 74; 3, 1, 17; id. Stich. 1, 2, 56; Ter. And. 1, 2, 9; 4, 2, 17:maxima voce clamat populus, neque se uni, nec paucis velle parere,
Cic. Rep. 1, 35, 55:consuesse deos immortalis, quos pro scelere eorum ulcisci velint, etc.,
Caes. B. G. 1, 13:hic experiri vim virtutemque volo,
Liv. 23, 45, 9.—= in animo habere, to intend, purpose, mean, design:d.ac volui inicere tragulam in nostrum senem,
Plaut. Ps. 1, 4, 14:eadem quae illis voluisti facere tu, faciunt tibi,
id. Mil. 3, 1, 11; so id. Most. 2, 2, 5:puerumque clam voluit exstinguere,
Ter. Hec. 5, 1, 23:necare candem voluit,
Cic. Cael. 13, 31: quid enim ad illum qui te captare vult, utrum [p. 2005] tacentem te irretiat an loquentem? id. Ac. 2, 29, 94:hostis hostem occidere volui,
Liv. 2, 12, 9; 7, 34, 11: volui interdiu eum... occidere; volui, cum ad cenam invitavi, veneno scilicet tollere;volui... ferro interficere (ironically),
id. 40, 13, 2:tuum crimen erit, hospitem occidere voluisse,
the intention to kill your guest-friend, Val. Max. 5, 1, 3 fin.; 6, 1, 8:non enim vult mori, sed invidiam filio facere,
Quint. 9, 2, 85.—Pregn., opp. optare: non vult mori qui optat,
Sen. Ep. 117, 24:sed eo die is, cui dare volueram (epistulam), non est profectus,
Cic. Att. 9, 7, 1:cum de senectute vellem aliquid scribere,
id. Sen. 1, 2:ego te volui castigare, tu mihi accussatrix ades,
Plaut. As. 3, 1, 10:bonus volo jam ex hoc die esse,
id. Pers. 4, 3, 10:ego jam a principio amici filiam, Ita ut aequom fuerat, volui uxorem ducere,
Ter. Phorm. 4, 3, 46:at etiam eo negotio M. Catonis splendorem maculare voluerunt,
it was their purpose, Cic. Sest. 28, 60:eum (tumulum) non tam capere sine certamine volebat, quam causam certaminis cum Minucio contrahere,
his plan was, Liv. 22, 28, 4.—Of things:cum lex venditionibus occurrere voluit,
when it was the purpose of the law, Dig. 46, 1, 46: sed quid ea drachuma facere vis? Ca. Restim volo Mihi emere... qui me faciam pensilem, Plaut. Ps. 1, 1, 87: Ch. Revorsionem ad terram faciunt vesperi. Ni. Aurum hercle auferre voluere, id. Bacch. 2, 3, 63:si iis qui haec omnia flamma ac ferro delere voluerunt... bellum indixi, etc.,
Cic. Prov. Cons. 10, 24:(plebem) per caedem senatus vacuam rem publicam tradere Hannibali velle,
Liv. 23, 2, 7:rem Nolanam in jus dicionemque dare voluerat Poeno,
id. 23, 15, 9: qui (majores nostri) tanta cura Siculos tueri ac retinere voluerunt ut, etc., whose policy it was to protect, etc., Cic. Verr. 2, 3, 6, § 14:ut qui a principio mitis omnibus Italicis praeter Romanos videri vellet, etc.,
Liv. 23, 15, 4: idem istuc, si in vilitate largiri voluisses, derisum tuum beneficium esset, if you had offered to grant the same thing during low prices, etc., Cic. Verr. 2, 3, 92, § 215.—= studere, conari, to try, endeavor, attempt:e.quas (i. e. magnas res) qui impedire vult, is et infirmus est mobilisque natura, et, etc.,
Cic. Lael. 20, 75:nam si quando id (exordium) primum invenire volui, nullum mihi occurrit, nisi aut exile, aut, etc.,
id. Or. 2, 77, 315:de Antonio dico, numquam illum... nonnullorum de ipso suspitionem infitiando tollere voluisse,
that he never attempted to remove, id. Sest. 3, 8; id. Div. 1, 18, 35:audes Fatidicum fallere velle deum?
do you dare attempt? Ov. F. 2, 262.—To mean, of actions and expressions:f.hic respondere voluit, non lacessere,
the latter meant to answer, not to provoke, Ter. Phorm. prol. 19:non te judices urbi sed carceri reservarunt, neque to retinere in civitate, sed exilio privare voluerunt,
Cic. Att. 1, 16, 9.—So, volo dicere, I mean (lit. I intend to say):quid aliud volui dicere?
Ter. Eun. 3, 2, 51:volo autem dicere, illud homini longe optimum esse quod ipsum sit optandum per se,
Cic. Tusc. 2, 20, 46.—Often with the acc. illud or id, as a correction: Tr. Specta quam arcte dormiunt. Th. Dormiunt? Tr. Illut quidem ut conivent volui dicere, I mean how they nod, Plaut. Most. 3, 2, 145: Py. Quid? bracchium? Ar. Illud dicere volui femur, id. Mil. 1, 1, 27:adduxi volui dicere,
id. Ps. 2, 4, 21; id. Am. 1, 1, 233; 1, 1, 235; id. Cas. 2, 6, 14; id. Mil. 3, 2, 7; id. Ps. 3, 2, 54; id. Rud. 2, 4, 9.—To be going to: haec argumenta ego aedificiis dixi; nunc etiam volo docere ut homines aedium esse similes arbitremini, now I am going to show how, etc., Plaut. Most. 1, 2, 37: quando bene gessi rem, volo hic in fano supplicare, I am going to worship here, etc., id. Curc. 4, 2, 41:g.nunc quod relicuom restat volo persolvere,
id. Cist. 1, 3, 40:sustine hoc, Penicule, exuvias facere quas vovi volo,
id. Men. 1, 3, 13:sinite me prospectare ne uspiam insidiae sint, consilium quod habere volumus,
id. Mil. 3, 1, 3; id. As. 2, 2, 113; id. Cas. 4, 2, 3; id. Bacch. 1, 1, 61:si Prometheus, cum mortalibus ignem dividere vellet, ipse a vicinis carbunculos conrogaret, ridiculus videretur,
Auct. Her. 4, 6, 9:ait se velle de illis HS. LXXX. cognoscere,
Cic. Verr. 2, 2, 23, § 56:hinc se recipere cum vellent, rursus illi ex loco superiore nostros premebant,
Caes. B. C. 1, 45. —To be about to, on the point of: quom mittere signum Volt, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 88 Vahl.):h.quotiens ire volo foras, retines me, rogitas quo ego eam,
Plaut. Men. 1, 2, 5:quae sese in ignem inicere voluit, prohibui,
Ter. And. 1, 1, 113:si scires aspidem latere uspiam, et velle aliquem imprudentem super eam adsidere,
Cic. Fin. 2, 18, 59; id. Div. 1, 52, 118:quod cum facere vellent, intervenit M. Manilius,
id. Rep. 1, 12, 18:qui cum opem ferre vellet, nuntiatum sibi esse aliam classem ad Aegates insulas stare,
Liv. 22, 56, 7:at Libys obstantes dum vult obvertere remos, In spatium resilire manus breve vidit,
Ov. M. 3, 676; 1, 635:P. Claudius cum proelium navale committere vellet,
Val. Max. 1, 4, 3.—Will, and in oblique discourse and questions would, the auxiliaries of the future and potential: animum advortite: Comediai nomen dari vobis volo, I will give you, etc., Plaut. Cas. prol. 30:k.sed, nisi molestum est, nomen dare vobis volo comediai,
id. Poen. prol. 50:vos ite intro. Interea ego ex hac statua verberea volo erogitare... quid sit factum,
id. Capt. 5, 1, 30:i tu atque arcessi illam: ego intus quod facto est opus volo adcurare,
id. Cas. 3, 3, 35; id. Cist. 1, 1, 113; id. Most. 1, 1, 63; id. Poen. 2, 44; id. Pers. 1, 3, 85; id. Rud. 1, 2, 33: cum vero (gemitus) nihil imminuat doloris, cur frustra turpes esse volumus? why will ( would) we be disgraceful to no purpose? Cic. Tusc. 2, 24, 57:illa enim (ars) te, verum si loqui volumus, ornaverat,
id. ib. 1, 47, 112:ergo, si vere aestimare volumus, etc.,
Val. Max. 7, 5, 6:si vere aestimare Macedonas, qui tunc erant, volumus,
Curt. 4, 16, 33:ejus me compotem facere potestis, si meminisse vultis, etc.,
Liv. 7, 40, 5:visne igitur, dum dies ista venit... interea tu ipse congredi mecum ut, etc....?
id. 8, 7, 7:volo tibi Chrysippi quoque distinctionem indicare,
Sen. Ep. 9, 14: vis tu homines urbemque feris praeponere silvis? will you prefer, etc., Hor. S. 2, 6, 92; cf. velim and vellem, would, II. A. 2.—Sometimes volui = mihi placuit, I resolved, concluded (generally, in this meaning, followed by an infinitive clause, v. I. B. 4.):1.uti tamen tuo consilio volui,
still I concluded to follow your advice, Cic. Att. 8, 3, 1.—To be willing, ready, to consent, like to do something: si sine bello velint rapta... tradere... se exercitum domum reducturum, if they were willing, would consent to, would deliver, etc., Plaut. Am. 1, 1, 52:m.is dare volt, is se aliquid posci,
likes to give, id. As. 1, 3, 29:hoc dixit, si hoc de cella concederetur, velle Siculos senatui polliceri frumentum in cellam gratis,
Cic. Verr. 2, 3, 87, § 200:ei laxiorem daturos, si venire ad causam dicendam vellet,
Liv. 39, 17, 2; 5, 36, 4: nemo invenitur qui pecuniam suam dividere velit. Sen. Brev. Vit. 3, 1:plerique concessam sibi sub condicione vitam si militare adversus eum vellent, recusarunt,
Suet. Caes. 68:dedere etiam se volebant, si toleranda viris imperarentur,
Flor. 1, 33 (2, 18), 12.—So with negatives, to be not willing, not to suffer, not to like, not to allow, refuse:heri nemo voluit Sostratam intro admittere,
Ter. Hec. 3, 1, 49:cum alter verum audire non vult,
Cic. Lael. 26, 98: a proximis quisque minime anteiri vult, likes least to be surpassed, etc., Liv. 6, 34, 7:nihil ex his praeter... accipere voluit,
refused to accept, Val. Max. 4, 3, 4.—To do something voluntarily or intentionally: volo facere = mea voluntate or sponte facio: si voluit accusare, pietati tribuo;n.si jussus est, necessitati,
if he accused of his own free will, I ascribe it to his filial love, Cic. Cael. 1, 2:utrum statuas voluerint tibi statuere, an coacti sint,
id. Verr. 2, 2, 65, § 157:de risu quinque sunt quae quaerantur... sitne oratoris risum velle permovere,
on purpose, id. Or. 2, 58, 235:laedere numquam velimus,
Quint. 6, 3, 28.—So, non velle with inf., to do something unwillingly, with reluctance:vivere noluit qui mori non vult,
who dies with reluctance, Sen. Ep. 30, 10.—To be of opinion, think, mean, pretend (rare with inf.; usu. with acc. and inf.; v. B. 8.):o.haec tibi scripsi ut isto ipso in genere in quo aliquid posse vis, te nihil esse cognosceres,
in which you imagine you have some influence, Cic. Fam. 7, 27, 2:in hoc homo luteus etiam callidus ac veterator esse vult, quod ita scribit, etc.,
pretends, means to be, id. Verr. 2, 3, 14, § 35: sed idem Aelius Stoicus esse voluit, orator autem nec studuit um quam, nec fuit, id. Brut. 56, 206:Pythago. ras, qui etiam ipse augur esse vellet,
id. Div. 1, 3, 5.—To like, have no objection to, approve of (cf. E. 1. sq.):2.magis eum delectat qui se ait philosophari velle sed paucis: nam omnino haud placere,
that he liked, had no objection to philosophizing, Cic. Rep. 1, 18, 30; v. also II. A.—With pres. inf. understood.a.Supplied from a preceding or subsequent clause.(α).To wish, it is his will, etc. (cf. 1. a. and b. supra):(β).nunc bene vivo et fortunate atque ut volo, i. e. vivere,
as I wish, Plaut. Mil. 3, 1, 111: quod diu vivendo multa quae non volt (i. e. videre) videt, Caecil. ap. Cic. Sen. 8, 25:proinde licet quotvis vivendo condere saecla,
Lucr. 3, 1090:nec tantum proficiebam quantum volebam,
Cic. Att. 1, 17, 1:tot autem rationes attulit, ut velle (i. e. persuadere) ceteris, sibi certe persuasisse videatur,
id. Tusc. 1, 21, 49:sed liceret, si velint, in Ubiorum finibus considere,
Caes. B. G. 4, 81:quo praesidio senatus libere quae vellet decernere auderet,
id. B. C. 1, 2.—Of things:neque chorda sonum reddit quem vult manus et mens,
Hor. A. P. 348.—To choose, be pleased (freq.):(γ).tum mihi faciat quod volt magnus Juppiter,
Plaut. Aul. 4, 10, 50:id repetundi copia est, quando velis,
id. Trin. 5, 2, 7:habuit aurum quamdiu voluit,
Cic. Cael. 13, 31:rapiebat et asportabat quantum a quoque volebat Apronius,
id. Verr. 2, 3, 12, § 29:provincias quas vellet, quibus vellet, venderet?
id. Sest. 39, 84:quotiens ille tibi potestatem facturus sit ut eligas utrum velis,
id. Div. in Caecil. 14, 45:daret utrum vellet subclamatum est,
Liv. 21, 18, 14:senatus consultum factum est ut plebes praeficeret quaestioni quem vellet,
id. 4, 51, 2:saxi materiaeque caedendae unde quisque vellet jus factum,
id. 5, 55, 3; cf. id. 2, 13, 9; 5, 46, 10; 6, 25, 5; 22, 10, 23; 23, 6, 2; 23, 15, 15; 23, 45, 10; 23, 47, 2;26, 21, 11: vicem suam conquestus, quod sibi soli non liceret amicis, quatenus vellet, irasci,
Suet. Aug. 66:at tu quantum vis tolle,
Hor. Ep. 1, 7, 16.—To intend, it is my purpose, etc. (v. 1. c. supra):(δ).sine me pervenire quo volo,
let me come to my point, Ter. Eun. 1, 2, 44:scripsi igitur Aristotelio more, quemadmodum quidem volui, tres libros... de Oratore,
as I intended, Cic. Fam. 1, 9, 23:ut meliore condicione quam qua ipse vult imitetur homines eos qui, etc.,
id. Div. in Caecil. 8, 25:ego istos posse vincere scio, velle ne scirem ipsi fecerunt,
Liv. 2, 45, 12. —To be willing, to consent, I will (v. 1. h. and l. supra): tu eum orato... St. Sane volo, yes, I will, Plaut. Cas. 2, 3, 57:(ε).jube me vinciri. Volo, dum istic itidem vinciatur,
id. Capt. 3, 4, 75:patri dic velle (i. e. uxorem ducere),
that you consent, are willing, Ter. And. 2, 3, 20 (cf.: si vis, II. A. 2, and sis, supra init.).—To do something voluntarily (v. 1. m. supra):b.tu selige tantum, Me quoque velle velis, anne coactus amem,
Ov. Am. 3, 11, 50.—With ellipsis of inf.(α).Volo, with a designation of place, = ire volo:(β).nos in Formiano morabamur, quo citius audiremus: deinde Arpinum volebamus,
I intended to go to Arpinum, Cic. Att. 9, 1, 3:volo mensi Quinctili in Graeciam,
id. ib. 14, 7, 2:hactenus Vitellius voluerat (i. e. procedere),
Tac. A. 12, 42 fin. —With other omissions, supplied from context: volo Dolabellae valde desideranti, non reperio quid (i. e. to dedicate some writing to him), Cic. Att. 13, 13, 2.—(γ).In mal. part., Plaut. Aul. 2, 4, 7; Ov. Am. 2, 4, 16; 2. 19, 2; Prop. 1, 13, 36.—3.With perfect infinitive active (rare).a.In negative imperative sentences dependent on ne velis, ne velit (in oblique discourse also ne vellet), where ne velis has the force of noli. The perfect infinitive emphatically represents the action as completed (ante-class. and poet.).(α).In ancient ordinances of the Senate and of the higher officers (not in laws proper): NEIQVIS EORVM BACANAL HABVISE VELET... BACAS VIR NEQVIS ADIESE VELET CEIVIS ROMANVS... NEVE PECVNIAM QVISQVAM EORVM COMOINEM HABVISE VELET... NEVE... QVIQVAM FECISE VELET. NEVE INTER SED CONIOVRASE, NEVE COMVOVISE NEVE CONSPONDISE, etc., S. C. de Bacch. 4-13 ap. Wordsworth, Fragm. and Spec. p. 172.—So, in quoting such ordinances: per totam Italiam edicta mitti ne quis qui Bacchis initiatus esset, coisse aut convenisse causa sacrorum velit. [p. 2006] neu quid talis rei divinae fecisse, Liv. 39, 14, 8:(β).edixerunt ne quis quid fugae causa vendidisse neve emisse vellet,
id. 39, 17, 3. —In imitation of official edicts: (vilicus) ne quid emisse velit insciente domino, neu quid domino celasse velit, the overseer must not buy any thing, etc., Cato, R. R. 5, 4:b.interdico, ne extulisse extra aedis puerum usquam velis,
Ter. Hec. 4, 1, 48:oscula praecipue nulla dedisse velis (= noli dare),
Ov. Am. 1, 4, 38:ne quis humasse velit Ajacem, Atride, vetas? Cur?
Hor. S. 2, 3, 187.—In affirmative sentences, implying command (in any mood or tense; mostly poet.): neminem nota strenui aut ignavi militis notasse volui, I have decided to mark no one, etc., Liv. 24, 16, 11: quia pepercisse vobis volunt, committere vos cur pereatis non patiuntur, because they have decided to spare you, etc., id. 32, 21, 33:c.sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus (= volumus),
which should be pardoned, Hor. A. P. 347.—To represent the will as referring to a completed action.(α).In optative sentences with vellem or velim, v. II. B. 5. b. a, and II. C. 1. b.—(β).In other sentences ( poet. and post-class.): ex omnibus praediis ex quibus non hac mente recedimus ut omisisse possessionem velimus, with the will to abandon (omittere would denote the purpose to give up at some future time), Dig. 43, 16, 1, § 25; so,B.an erit qui velle recuset Os populi meruisse?
Pers. 1, 41:qui me volet incurvasse querela,
id. 1, 91.With acc. and inf.1.To wish (v. A. 1. a.).a.With a different subject: hoc volo scire te: Perditus sum miser, I wish you to know, etc., Plaut. Curc. 1, 2, 46:b.deos volo consilia vostra vobis recte vortere,
id. Trin. 5, 2, 31:emere oportet quem tibi oboedire velis,
id. Pers. 2, 4, 2:scin' quid nunc te facere volo?
Ter. Heaut. 3, 1, 85:si perpetuam vis esse adfinitatem hanc,
id. Hec. 2, 2, 10:consul ille egit eas res quarum me participem esse voluit,
Cic. Prov. Cons. 17, 41:vim volumus exstingui: jus valeat necesse est,
id. Sest. 42, 92:nec mihi hunc errorem extorqueri volo,
id. Sen. 23, 85:hoc te scire volui,
id. Att. 7, 18, 4:harum causarum fuit justissima quod Germanos suis quoque rebus timere voluit,
Caes. B. G. 4, 16:ut equites qui salvam esse rempublicam vellent ex equis desilirent,
Liv. 4, 38, 2:si me vivere vis recteque videre valentem,
Hor. Ep. 1, 7, 3:si vis me flere, dolendum est Primum ipsi tibi,
id. A. P. 102.—With pass. inf. impers.:regnari tamen omnes volebant,
that there should be a king, Liv. 1, 17, 3:mihi volo ignosci,
I wish to be pardoned, Cic. Or. 1, 28, 130:volt sibi quisque credi,
Liv. 22, 22, 14. —With the same subject.(α).With inf. act.:(β).quae mihi est spes qua me vivere velim,
what hope have I, that I should wish to live? Plaut. Rud. 1, 3, 33:volo me placere Philolachi,
id. Most. 1, 3, 11; cf. id. Trin. 2, 2, 47; id. Rud. 2, 6, 1:judicem esse me, non doctorem volo,
Cic. Or. 33, 117:vult, credo, se esse carum suis,
id. Sen. 20, 73; so id. Off. 1, 31, 113; id. de Or. 1, 24, 112; 2, 23, 95. —With inf. pass.:2.quod certiorem te vis fieri quo quisque in me animo sit,
Cic. Att. 11, 13, 1; cf. id. Fam. 1, 9, 18:qui se ex his minus timidos existimari volebant,
Caes. B. G. 1, 39; cf. id. B. C. 2, 29:religionis se causa... Bacchis initiari velle,
Liv. 39, 10, 2:Agrippae se nepotem neque credi neque dici volebat,
Suet. Calig. 22 fin. —Of the will of superiors, gods, etc. (cf. A. 1. b. supra), I want, it is my will:3.me absente neminem volo intromitti,
Plaut. Aul. 1, 3, 21:viros nostros quibus tu voluisti esse nos matres familias,
id. Stich. 1, 2, 41; id. Most. 1, 4, 2; id. Rud. 4, 5, 9; id. Trin. 1, 2, 1:pater illum alterum (filium) secum omni tempore volebat esse,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:(deus) quinque reliquis motibus orbem esse voluit expertem,
id. Univ. 10; cf. id. Sest. 69, 147; id. Verr. 2, 4, 25, § 57; 1, 5, 14:causa mittendi fuit quod iter per Alpes... patefieri volebat,
Caes. B. G. 3, 1; cf. id. ib. 5, 9; id. B. C. 1, 4:quippe (senatus) foedum hominem a republica procul esse volebat,
Sall. C. 19, 2:nec (di) patefieri (crimina) ut impunita essent, sed ut vindicarentur voluerunt,
Liv. 39, 16, 11; cf. id. 1, 56, 3; 2, 28, 5; 25, 32, 6:senatus... Romano sanguini pudicitiam tutam esse voluit,
Val. Max. 6, 1, 9; cf. id. 6, 9, 2.—So in the historians: quid fieri vellet (velit), after a verbum imperandi or declarandi, he gave his orders, explained his will:quid fieri velit praecipit,
Caes. B. G. 5, 56:ibi quid fieri vellet imperabat,
id. ib. 7, 16:quid fieri vellet ostendit,
id. ib. 7, 27:quae fieri vellet edocuit,
id. B. C. 3, 108; cf. id. B. G. 7, 45; id. B. C. 3, 78; 3, 89:quid fieri vellet edixit,
Curt. 8, 10, 30; 4, 13, 24; Val. Max. 7, 4, 2.— Frequently majores voluerunt, it was the will of our ancestors, referring to ancient customs and institutions:sacra Cereris summa majores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt,
Cic. Balb. 24, 55: majores vestri ne vos quidem temere coire voluerunt, cf. id. ib. 17, 39; 23, 54; id. Agr. 2, 11, 26; id. Fl. 7, 15; id. Imp. Pomp. 13, 39; id. Div. 1, 45, 103; id. Font. 24, 30 (10, 20); id. Rosc. Am. 25, 70.—Of testamentary dispositions: cum Titius, heres meus, mortuus erit, volo hereditatem meam ad P. Mevium pertinere, Gai Inst. 2, 277. Except in the institution of the first heir: at illa (institutio) non est comprobata: Titum heredem esse volo, Gai Inst. 2, 117. —Of the intention of a writer, etc., to want, to mean, intend:4.Asinariam volt esse (nomen fabulae) si per vos licet,
Plaut. As. prol. 12:Plautus hanc mihi gnatam esse voluit Inopiam,
has wanted Poverty to be my daughter, made her my daughter, id. Trin. prol. 9:primumdum huic esse nomen Diphilus Cyrenas voluit,
id. Rud. prol. 33:quae ipsi qui scripserunt voluerunt vulgo intellegi,
meant to be understood by all, Cic. Or. 2, 14, 60:si non hoc intellegi volumus,
id. Fat. 18, 41:quale intellegi vult Cicero cum dicit orationem suam coepisse canescere,
Quint. 11, 1, 31; so id. 9, 4, 82; 9, 3, 9:quamquam illi (Prometheo) quoque ferreum anulum dedit antiquitas vinculumque id, non gestamen, intellegi voluit,
Plin. 33, 1, 4, § 8.—To resolve:5.Siculi... me defensorem calamitatum suarum... esse voluerunt,
Cic. Div. in Caecil. 4, 11:si a me causam hanc vos (judices) agi volueritis,
if you resolve, id. ib. 8, 25:senatus te voluit mihi nummos, me tibi frumentum dare,
id. Verr. 2, 3, 85, § 196:qua (statua) abjecta, basim tamen in foro manere voluerunt,
id. ib. 2, 2, 66, §160: liberam debere esse Galliam quam (senatus) suis legibus uti voluisset,
Caes. B. G. 1, 45:tu Macedonas tibi voluisti genua ponere, venerarique te ut deum,
Curt. 8 (7), 13.— Hence,To order, command: erus meus tibi me salutem multam voluit dicere, has ordered me, etc., Plaut. Ps. 4, 2, 25:6.montem quem a Labieno occupari voluerit,
which he had ordered to be occupied, Caes. B. G. 1, 22:ibi futuros esse Helvetios ubi eos Caesar... esse voluisset,
id. ib. 1, 13 (for velitis jubeatis with inf.-clause, v. II. B. 5. d.).—To consent, allow (cf. A. 1. I.):7.obtinuere ut (tribuni) tribuniciae potestatis vires salubres vellent reipublicae esse,
they prevailed upon them to permit the tribunitian power to be wholesome to the republic, Liv. 2, 44, 5:Hiero tutores... puero reliquit quos precatus est moriens ut juvenum suis potissimum vestigiis insistere vellent,
id. 24, 4, 5:petere ut eum... publicae etiam curae ac velut tutelae vellent esse (i. e. senatus),
id. 42, 19, 5:orare tribunos ut uno animo cum consulibus bellum ab urbe ac moenibus propulsari vellent,
id. 3, 69, 5:quam superesse causam Romanis cur non... incolumis Syracusas esse velint?
id. 25, 28, 8:si alter ex heredibus voluerit rem a legatario possideri, alter non, ei qui noluit interdictum competet,
Dig. 43, 3, 1, § 15.—So negatively = not to let, not to suffer:cum P. Attio agebant ne sua pertinacia omnium fortunas perturbari vellet,
Caes. B. C. 2, 36.—To be of opinion that something should be, to require, demand:8.voluisti enim in suo genere unumquemque... esse Roscium,
Cic. Or. 1, 61, 258: eos exercitus quos contra se multos jam annos aluerint velle dimitti, he demanded the disbanding of, etc., Caes. B. C. 1, 85:(Cicero) vult esse auctoritatem in verbis,
Quint. 8, 3, 43:vult esse Celsus aliquam et superiorem compositionem,
id. 9, 4, 137:si tantum irasci vis sapientem quantum scelerum indignitas exigit,
Sen. Ira, 2, 9, 4. —To be of opinion that something is or was, = censere, dicere, but implying that the opinion is erroneous or doubtful, usu. in the third pers., sometimes in the second.(α).To imagine, consider:(β).est genus hominum qui esse se primos omnium rerum volunt, Nec sunt,
Ter. Eun. 2, 2, 17:semper auget adsentator id quod is cujus ad voluntatem dicitur vult esse magnum,
Cic. Lael. 26, 98:si quis patricius, si quis—quod illi volunt invidiosius esse—Claudius diceret,
Liv. 6, 40, 13.—To be of opinion, to hold:(γ).vultis, opinor, nihil esse... in natura praeter ignem,
Cic. N. D. 3, 14, 36:volunt illi omnes... eadem condicione nasci,
id. Div. 2, 44, 93:vultis evenire omnia fato,
id. ib. 2, 9, 24:alteri censent, etc., alteri volunt a rebus fatum omne relegari,
id. Fat. 19, 45:vultis a dis immortalibus hominibus dispertiri somnia,
id. N. D. 3, 39, 93; id. Tusc. 1, 10, 20; id. Fin. 3, 11, 36; id. Rep. 2, 26, 48:volunt quidam... iram in pectore moveri effervescente circa cor sanguine,
Sen. Ira, 2, 19, 3.—To say, assert:(δ).si tam familiaris erat Clodiae quam tu esse vis,
as you say he is, Cic. Cael. 21, 53:sit sane tanta quanta tu illam esse vis,
id. Or. 1, 55, 23:ad pastum et ad procreandi voluptatem hoc divinum animal procreatum esse voluerunt: quo nihil mihi videtur esse absurdius,
id. Fin. 2, 13, 40; 2, 17, 55; 2, 42, 131; 2, 46, 142; id. Fat. 18, 41.—With perf. inf.:Rhodi ego non fui: me vult fuisse,
Cic. Planc. 34, 84.—To pretend, with perf. inf., both subjects denoting the same person:(ε).unde homines dum se falso terrore coacti Effugisse volunt, etc.,
Lucr. 3, 69 (cf. A. 1. n. supra).—To mean, with perf. inf.:(ζ).utrum scientem vultis contra foedera fecisse, an inscientem?
Cic. Balb. 5, 13.— With pres. inf.:quam primum istud, quod esse vis?
what do you mean by as soon as possible? Sen. Ep. 117, 24.—Rarely in the first pers., implying that the opinion is open to discussion:9.ut et mihi, quae ego vellem non esse oratoris, concederes,
what according to my opinion is not the orator's province, Cic. Or. 1, 17, 74.—In partic.a.With things as subjects.(α).Things personified:(β).ne res publica quidem haec pro se suscipi volet,
would have such things done for it, Cic. Off. 1, 45, 159:cui tacere grave sit, quod homini facillimum voluerit esse natura,
which nature willed should be easiest for man, Curt. 4, 6, 6: fortuna Q. Metellum... nasci in urbe terrarum principe voluit, fate ordained that, etc., Val. Max. 7, 1, 1: nihil rerum ipsa natura voluit magnum effici cito, it is the law of nature that, etc., Quint. 10, 3, 4:quid non ingenio voluit natura licere?
what license did nature refuse to genius? Mart. 8, 68, 9:me sine, quem semper voluit fortuna jacere,
Prop. 1, 6, 25:hanc me militiam fata subire volunt,
id. 1, 6, 30.—Of laws, to provide:b.duodecim tabulae nocturnum furem... interfici impune voluerunt,
Cic. Mil. 3, 9:lex duodecim tabularum tignum aedibus junctum... solvi prohibuit, pretiumque ejus dari voluit,
Dig. 46, 3, 98, § 8 fin. (cf. Cic. Div. in Caecil. 6, 21, b. a, infra).—With perf. pass. inf., to represent a state or result wished for.(α).The inf. being in full, with esse expressed: si umquam quemquam di immortales voluere esse auxilio adjutum, tum me et Calidorum servatum volunt, if it ever was the will of the gods that any one should be assisted, etc., Plaut. Ps. 4, 1, 1: Corinthum patres vestri, totius Graeciae lumen, exstinctum esse voluerunt, it was their will that Corinth should be ( and remain) destroyed, Cic. Imp. Pomp. 5, 11:(β).nostri... leges et jura tecta esse voluerunt,
id. Or. 1, 59, 253:propter eam partem epistulae tuae per quam te et mores tuos purgatos et probatos esse voluisti,
id. Att. 1, 17, 7; id. Fin. 4, 27, 76; id. de Or. 1, 51, 221:daturum se operam ne cujus suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent,
Liv. 21, 45, 6: for velle redundant in this construction, v. II. A. 2. 3. infra.—With pass. inf. impers.:sociis maxime lex consultum esse vult,
Cic. Div. in Caecil. 6, 21.—With ellips. of esse (cf. Quint. 9, 3, 9): perdis me tuis dictis. Cu. Imo, servo et servatum volo, and mean that you should remain saved, Plaut. Curc. 2, 3, 56:c.aunt qui volum te conventam,
who want to see you, id. Cist. 4, 2, 39:eidem homini, si quid recte cura tum velis, mandes,
if you want to have anything done well, id. As. 1, 1, 106:sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,
id. Capt. prol. 53: id nunc res indicium haeo [p. 2007] facit, quo pacto factum volueris, this shows now why you wished this to be done, Ter. Hec. 4, 1, 31 (cf. Plaut. Stich. 4, 2, 33; id. Aul. 3, 5, 30, II. B. 1, b, and II. B. 3. b. infra): domestica cura te levatum volo, I wish to see you relieved, etc., Cic. Q. Fr. 3, 9, 3:nulla sedes quo concurrant qui rem publicam defensam velint,
id. Att. 8, 3, 4:rex celatum voluerat (i. e. donum),
id. Verr. 2, 4, 28, § 64:Hannibal non Capuam neglectam, neque desertos volebat socios,
Liv. 25, 20, 5; 2, 15, 2; 2, 44, 3; 3, 21, 4; 22, 7, 4;26, 31, 6: contemptum hominis quem destructum volebat,
Quint. 8, 3, 21:si te non emptam vellet, emendus erat,
Ov. Am. 1, 8, 34 (so with velle redundant, v. II. A. 1. d., and II. A. 3. infra).—Both subjects denoting the same person:velle Pompeium se Caesari purgatum,
Caes. B. C. 1, 8.— Esp., with pass. inf. impers.: alicui consultum velle, to take care for or advocate somebody's interests:liberis consultum volumus propter ipsos,
Cic. Fin. 3, 17, 57:obliviscere illum aliquando adversario tuo voluisse consultum,
id. Att. 16, 16 C, 10:quibus tribuni plebis nunc consultum repente volunt,
Liv. 5, 5, 3; so id. 25, 25, 17:quamquam senatus subventum voluit heredibus,
Dig. 36, 1, 1, § 4; so with dep. part., used passively:volo amori ejus obsecutum,
Plaut. As. 1, 1, 63.—With predic. adj., without copula.(α).The subjects being different (mostly aliquem salvum velle):(β).si me vivum vis, pater, Ignosce,
if you wish me to live, Ter. Heaut. 5, 5, 7:ille, si me alienus adfinem volet, Tacebit,
id. Phorm. 4, 1, 16:ut tu illam salvam magis velis quam ego,
id. Hec. 2, 2, 17; 3, 5, 14:quoniam ex tota provincia soli sunt qui te salvum velint,
Cic. Verr. 2, 4, 67, § 150:irent secum extemplo qui rempublicam salvam vellent,
Liv. 22, 53, 7.—Both subjects denoting the same person (virtually = object infinitive):d.in occulto jacebis quom te maxime clarum voles (= clarus esse voles),
when you will most wish to be famous, Plaut. Trin. 3, 2, 38:volo me patris mei similem,
I wish to be like my father, id. As. 1, 1, 54: ut iste qui se vult dicacem et mehercule est, Appius, who means to be witty, etc., Cic. Or. 2, 60, 246:qui vero se populares volunt,
who mean to be popular, id. Off. 2, 22, 78:ut integrum se salvumque velit,
id. Fin. 2, 11, 33:ut (omne animal) se et salvum in suo genere incolumeque vellet,
id. ib. 4, 8, 19. —With an inf.-clause understood.(α).Velle, to wish: utinam hinc abierit in malam crucem! Ad. Ita nos velle aequom est (ita = eum abire, etc.), Plaut. Poen. 4, 1, 5:(β).stulta es, soror, magis quam volo (i.e. te esse),
id. Pers. 4, 4, 78; id. Trin. 1, 2, 8; 2, 4, 175; id. Stich. 1, 1, 13; id. Ps. 1, 5, 55:senatum non quod sentiret, sed quod ego vellem decernere,
Cic. Mil. 5, 12:neque enim facile est ut irascatur cui tu velis judex (= cui tu eum irasci velis),
id. Or. 2, 45, 190; cf. id. Sest. 38, 82.—Referring to the will of superiors, etc.:(γ).deos credo voluisse, nam ni vellent, non fieret,
Plaut. Aul. 4, 10, 46: jamne abeo? St. Volo (sc. te abire), so I will, id. Cas. 2, 8, 57; cf. id. Mil. 4, 6, 12; id. Merc. 2, 3, 33.—To mean, intend (v. B. 3.):(δ).acutum etiam illud est cum ex alterius oratione aliud atque ille vult (sc. te excipere),
Cic. Or. 2, 67, 273.—To require, demand (v B. 7.):(ε).veremur quidem vos, Romani, et, si ita vultis, etiam timemus,
Liv. 39, 37, 17;and of things as subjects: cadentque vocabula, si volet usus (i. e. ea cadere),
Hor. A. P. 71.—To be of opinion, will have (v. B. 8.):(ζ).ergo ego, inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse rei publicae debeo,
Cic. Prov. Cons. 8, 19:nam illi regi tolerabili, aut, si voltis, etiam amabili, Cyro,
id. Rep. 1, 28, 44; id. Fin. 2, 27, 89; 3, 4, 12; id. Cael. 21, 53; Liv. 21, 10, 7; Quint. 2, 17, 41.—With ellips. of predic. inf. (v. A. 2. b.): cras de reliquiis nos volo (i. e. cenare), it is my intention that we dine, etc., Plaut. Stich. 3, 2, 40:C.volo Varronem (i. e. hos libros habere),
Cic. Att. 13, 25, 3.With ut, ne, or ut ne.1.With ut.a.To wish:b.volo ut quod jubebo facias,
Plaut. Bacch. 4, 8, 65:quia enim id maxime volo ut illi istac confugiant,
id. Most. 5, 1, 49:ut mihi aedes aliquas conducat volo,
id. Merc. 3, 2, 17: hoc prius volo meam rem agere. Th. Quid id est? Ph. Ut mihi hanc despondeas, id. Curc. 5, 2, 71: quid vis, nisi ut maneat Phanium? Ter. Phorm. 2, 2, 8:velim ut tibi amicus sit,
Cic. Att. 10, 16, 1:quare id quoque velim... ut sit qui utamur,
id. ib. 11, 11, 2:maxime vellem, judices, ut P. Sulla... modestiae fructum aliquem percipere potuisset,
id. Sull. 1, 1:equidem vellem uti pedes haberent (res tuae),
id. Fam. 7, 33, 2:his ut sit digna puella volo,
Mart. 11, 27, 14.—Both subjects denoting the same person: volueram, inquit, ut quam plurimum tecum essem, Brut. ap. Cic. Att. 13, 38, 1.—It is the will of, to want, ordain (v. B. 2.):c.at ego deos credo voluisse ut apud te me in nervo enicem,
Plaut. Aul. 4, 10, 17: numquid me vis? Le. Ut valeas, id. Cist. 1, 1, 120: numquid vis? Ps. Dormitum ut abeas, id. Ps. 2, 2, 70:volo ut mihi respondeas,
Cic. Vatin. 6, 14; 7, 17; 7, 18; 9, 21;12, 29: nuntia Romanis, caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis terrarum sit,
Liv. 1, 16, 7.—To intend, it is the purpose, aim, etc., the two subjects being the same:d.id quaerunt, volunt haec ut infecta faciant,
Plaut. Cas. 4, 4, 9.—With other verbs:2.quod peto et volo parentes meos ut commonstres mihi,
Ter. Heaut. 5, 4, 4:quasi vero aut populus Romanus hoc voluerit, aut senatus tibi hoc mandaverit ut... privares,
Cic. Verr. 2, 3, 19, § 48;with opto,
id. Imp. Pomp. 16, 48;with laboro,
Liv. 42, 14, 3;with aequum censere,
id. 39, 19, 7.—With ne:3.at ne videas velim,
Plaut. Rud. 4, 4, 23:quid nunc vis? ut opperiare hos sex dies saltem modo, ne illam vendas, neu me perdas, etc.,
id. Ps. 1, 3, 102:credibile est hoc voluisse legumlatorem, ne auxilia liberorum innocentibus deessent,
intended, Quint. 7, 1, 56.—With ut ne: quid nunc tibi vis? Mi. Ut quae te cupit, eam ne spernas, Plaut. Mil. 4, 2, 60.D.With subjunct. of dependent verb (mostly ante-class.; class. and freq. with velim and vellem; but in Cic. mostly epistolary and colloquial).1.To wish:2.ergo animum advortas volo,
Plaut. Capt. 2, 3, 23; 2, 3, 28; 2, 3, 70:volo amet me patrem,
id. As. 1, 1, 63 dub.:hoc volo agatis,
id. Cist. 1, 1, 83:ducas volo hodie uxorem,
Ter. And. 2, 3, 14:quid vis faciam?
Plaut. Merc. 1, 2, 49; Ter. Eun. 5, 8, 24; Plaut. Mil. 2, 3, 64; 2, 3, 65; 2, 6, 65; 3, 3, 3; id. Ps. 4, 1, 17; 4, 7, 19; id. Cas. 2, 3, 56; id. Capt. 1, 2, 12; id. Poen. 3, 2, 16; id. Pers. 2, 4, 23; id. Rud. 5, 2, 45; 5, 3, 58; id. Stich. 5, 2, 21; Ter. Heaut. 4, 6, 14:volo etiam exquiras quam diligentissime poteris quid Lentulus agat?
Cic. Att. 8, 12, 6:Othonem vincas volo,
id. ib. 13, 29, 2:eas litteras volo habeas,
id. ib. 13, 32, 3:visne igitur videamus quidnam sit, etc.,
id. Rep. 1, 10, 15: visne igitur descendatur ad Lirim? id. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4:volo, inquis, sciat,
Sen. Ben. 2, 10, 2.—To be of opinion that something should be, demand, require (v. B. 7.): volo enim se efferat in adulescentia fecunditas, I like to see, etc., Cic. Or. 2, 21, 88:3.volo hoc oratori contingat ut, etc.,
id. Brut. 84, 290.—With subj.-clause understood:E.abi atque obsona, propera! sed lepide volo (i. e. obsones),
Plaut. Cas. 2, 8, 55.With object nouns, etc.1.With acc. of a thing.a.With a noun, to want, wish for, like to have:b.voltisne olivas, aut pulmentum, aut capparim?
Plaut. Curc. 1, 1, 90:animo male est: aquam velim,
id. Am. 5, 1, 6:quia videt me suam amicitiam velle,
id. Aul. 2, 3, 68; so,gratiam tuam,
id. Curc. 2, 3, 52; 2, 3, 56:aquam,
id. ib. 2, 3, 34:discidium,
Ter. And. 4, 2, 14: nullam ego rem umquam in vita mea Volui quin tu in ea re mihi advorsatrix fueris, I never had any wish in my life, etc., id. Heaut. 5, 3, 5: (dixit) velle Hispaniam, he wanted Spain, i. e. as a province, Cic. Att. 12, 7, 1:mihi frumento non opus est: nummos volo,
I want the money, id. Verr. 2, 3, 85, § 196:non poterat scilicet negare se velle pacem,
id. Att. 15, 1 a, 3; cf. id. ib. 13, 32, 2 (v. II. C. 4. infra):si amplius obsidum (= plures obsides) vellet, dare pollicentur,
Caes. B. G. 6, 9 fin.:pacem etiam qui vincere possunt, volunt,
Liv. 7, 40, 18:ferunt (eum)... honestum finem voluisse,
Tac. A. 6, 26:cum Scipio veram vellet et sine exceptione victoriam,
Flor. 1, 33 (2, 18), 12:mensae munera si voles secundae, Marcentes tibi porrigentur uvae,
Mart. 5, 78, 11.—Neutr. adjj., denoting things, substantively used: utrum vis opta, dum licet. La. Neutrum volo, Plaut. Ps. 3, 6, 16:c.quorum isti neutrum volunt,
acknowledge neither, Cic. Fat. 12, 28:voluimus quaedam, contendimus... Obtenta non sunt,
we aspired to certain things, id. Balb. 27, 61:restat ut omnes unum velint,
hold one opinion, id. Marcell. 10, 32:si plura velim,
if I wished for more, Hor. C. 3, 16, 38:per quod probemus aliud legislatorem voluisse,
that the law-giver intended something different, Quint. 7, 6, 8:ut putent, aliud quosdam dicere, aliud velle,
that they say one thing and mean another, id. 9, 2, 85:utrum is qui scripsit... voluerit,
which of the two was meant by the author, id. 7, 9, 15:ut nemo contra id quod vult dicit, ita potest melius aliquid velle quam dicit,
mean better than he speaks, id. 9, 2, 89:quis enim pudor omnia velle?
to desire every thing, Mart. 12, 94, 11.—With neutr. demonstr. expressed or understood, to want, intend, aim at, like, will:d.immo faenus: id primum volo,
Plaut. Most. 3, 1, 64:proximum quod sit bono... id volo,
id. Capt. 2, 2, 22:nisi ea quae tu vis volo,
unless my purpose is the same as yours, id. Ep. 2, 2, 82:siquidem id sapere'st, velle te id quod non potest contingere,
Ter. Heaut. 2, 3, 83:hoc (i. e. otium cum dignitate) qui volunt omnes optimates putantur,
who aim at this, Cic. Sest. 45, 98:privatum oportet in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint,
id. Off. 1, 34, 124:quid est sapientia? Semper idem velle atque idem nolle,
Sen. Ep. 20, 5:pudebit eadem velle quae volueras puer,
id. ib. 27, 2:nec volo quod cruciat, nec volo quod satiat,
Mart. 1, 57, 4.—With demonstr. in place of inf.-clause:hoc Ithacus velit, et magno mercentur Atridae (sc. poenas in me sumi),
Verg. A. 2, 104:hoc velit Eurystheus, velit hoc germana Tonantis (sc. verum esse, Herculem, etc.),
Ov. H. 9, 7; Hor. S. 2, 3, 88.—With neutr. of interrog. pron.: quid nunc vis? Am. Sceleste, at etiam quid velim, id tu me rogas? what do you want now? Plaut. Am. 4, 2, 5:e.eloquere quid velis,
id. Cas. 2, 4, 2: heus tu! Si. Quid vis? id. Ps. 4, 7, 21; so Ter. Eun. 2, 1, 11; cf. Hor. S. 2, 3, 152:sed plane quid velit nescio,
what his intentions are, Cic. Att. 15, 1 a, 5; id. de Or. 2, 20, 84:mittunt etiam ad dominos qui quaerant quid velint,
to ask for their orders, id. Tusc. 2, 17, 41:quid? Si haec... ipsius amici judicarunt? Quid amplius vultis?
what more do you require, will you have? id. Verr. 2, 3, 65, § 152:quid amplius vis?
Hor. Epod. 17, 30:spectatur quid voluerit scriptor,
we find out the author's intention, Quint. 7, 10, 1.—Sometimes quid vult = quid sibi vult (v. 4. b.), to mean, signify:capram illam suspicor jam invenisse... quid voluerit,
what it signified, Plaut. Merc. 2, 1, 30:sed tamen intellego quid velit,
Cic. Fin. 2, 31, 101:quid autem volunt ea di immortales significantes quae sine interpretibus non possimus intellegere? etc.,
id. Div. 2, 25, 54.—Of things as subjects:hunc ensem mittit tibi... Et jubet ex merito scire quid iste velit,
Ov. H. 11, 96.—With rel. pron.:f.quod volui, ut volui, impetravi... a Philocomasio,
Plaut. Mil. 4, 5, 1:ut quod frons velit oculi sciant,
that the eyes know what the forehead wants, id. Aul. 4, 1, 13:illi quae volo concedere,
to yield to him my wishes, id. Cas. 2, 3, 49:si illud quod volumus dicitur,
what we like, id. Truc. 1, 2, 95:multa eveniunt homini quae volt, quae nevolt,
id. Trin. 2, 2, 84; id. Ep. 2, 2, 4:quamquam (litterae tuae) semper aliquid adferunt quod velim,
Cic. Att. 11, 11, 1:quae vellem quaeque sentirem dicendi,
id. Marcell. 1, 1:uti ea quae vellent impetrarent,
Caes. B. G. 1, 31:satis animi ad id quod tam diu vellent,
to carry out what they had desired so long, Liv. 4, 54, 5:sed quod volebant non... expediebant,
their purpose, id. 24, 23, 9. —Idiomatically: quod volo = quod demonstrare volo, what I intend to prove:illud quod volumus expressum est, ut vaticinari furor vera soleat,
Cic. Div. 1, 31, 67:bis sumpsit quod voluit,
he has twice begged the question, id. ib. 2, 52, 107.—With indef. relations:cornucopia ubi inest quidquid volo,
whatever I wish for, Plaut. Ps. 2, 3, 5:Caesar de Bruto solitus est dicere: magni refert hic quid velit, sed quidquid volt, valde volt,
whatever he wills he wills strongly, Cic. Att. 14, 1, 2.—With indef. pronn.(α).Si quid vis, if you want any thing: illo praesente mecum agito si quid voles, [p. 2008] Plaut. Most. 5, 1, 72: Py. Adeat si quid volt. Pa. Si quid vis, adi, mulier, id. Mil. 4, 2, 47:(β).eumque Alexander cum rogaret, si quid vellet, ut diceret,
id. Or. 2, 66, 266; Caes. B. G. 1, 7 fin. —Nisi quid vis, unless you wish to give some order, to make some remark, etc.:(γ).ego eo ad forum nisi quid vis,
Plaut. As. 1, 1, 94:nunc de ratione videamus, nisi quid vis ad haec,
Cic. Tusc. 2, 18, 42.—Numquid vis or ecquid vis? have you any orders to give? a formula used by inferiors before leaving their superiors; cf. Don. ad Ter. Ad. 2, 2, 39:2.visunt, quid agam, ecquid velim,
Plaut. Mil. 3, 1, 113:numquid vis aliud?
Ter. Eun. 1, 2, 111; 1, 2, 106; id. Ad. 2, 2, 39; 3, 3, 78; id. Hec. 2, 2, 30:numquid vellem rogavit,
Cic. Att. 6, 3, 6:frequentia rogantium num quid vellet,
Liv. 6, 34, 7:rogavit num quid in Sardiniam vellet. Te puto saepe habere qui num quid Romam velis quaerant,
Cic. Q. Fr. 2, 2, 1.—With acc. of the person: aliquem velle.(α).To want somebody, i. e. in order to see him, to speak with him (ante-class. and colloq.):(β).Demenaetum volebam,
I wanted, wished to see, Demenoetus, Plaut. As. 2, 3, 12:bona femina et malus masculus volunt te,
id. Cist. 4, 2, 40:solus te solum volo,
id. Capt. 3, 4, 70:quia non est intus quem ego volo,
id. Mil. 4, 6, 40:hae oves volunt vos,
id. Bacch. 5, 2, 24:quis me volt? Perii, pater est,
Ter. And. 5, 3, 1:centuriones trium cohortium me velle postridie,
Cic. Att. 10, 16, 4.—With paucis verbis or paucis, for a few words ( moments):volo te verbis pauculis,
Plaut. Ep. 3, 4, 28:sed paucis verbis te volo, Palaestrio,
id. Mil. 2, 4, 22:Sosia, Adesdum, paucis te volo,
Ter. And. 1, 1, 2.—To love, like somebody, to be fond of somebody (anteclass. and poet.):(γ).hanc volo (= amo),
Plaut. As. 5, 1, 18:sine me amare unum Argyrippum... quem volo,
id. ib. 3, 2, 38:quom quae te volt, eamdem tu vis,
id. Mil. 4, 2, 80:aut quae (vitia) corpori' sunt ejus siquam petis ac vis,
Lucr. 4, 1152:quam volui nota fit arte mea,
Ov. Am. 1, 10, 60: nolo virum, facili redimit qui sanguine famam: hunc volo, laudari qui sine morte potest, I like the one who, etc., Mart. 1, 8, 6.—To wish to have:3.roga, velitne an non uxorem,
whether he wishes to have his wife or not, Ter. Hec. 4, 1, 43:ut sapiens velit gerere rem publicam, atque... uxorem adjungere, et velle ex ea liberos (anacoluth.),
Cic. Fin. 3, 20, 68.—With two accusatives: (narrato) illam te amare et velle uxorem,
that you wish to have her as your wife, Ter. Heaut. 4, 3, 25; cf. id. Phorm. 1, 2, 65.—With two accusatives, of the person and the thing: aliquem aliquid velle, to want something of somebody (cf.: aliquem aliquid rogare; mostly ante-class.;4.not in Cic.): numquid me vis?
Plaut. Cist. 1, 1, 120:face certiorem me quid meus vir me velit,
id. Cas. 2, 6, 1:num quidpiam me vis aliud?
id. Truc. 2, 4, 81:nunc verba in pauca conferam quid te velim,
id. As. 1, 1, 74:narrabit ultro quid sese velis,
id. Ps. 2, 4, 60:quid me voluisti?
id. Mil. 4, 2, 35:numquid aliud me vis?
Ter. Phorm. 1, 2, 101:quin tu uno verbo dic quid est quod me velis,
id. And. 1, 1, 18; Plaut. Capt. 3, 4, 85; id. Cist. 2, 3, 49; id. As. 2, 3, 12; id. Merc. 5, 2, 27; id. Pers. 4, 6, 11; Ter. Heaut. 4, 8, 31; id. Phorm. 2, 4, 18; id. Eun. 2, 3, 47; id. Hec. 3, 4, 15:si quid ille se velit, illum ad se venire oportere,
Caes. B. G. 1, 34:cum mirabundus quidnam (Taurea) sese vellet, resedisset Flaccus, Me quoque, inquit, etc.,
Liv. 26, 15, 11; also, I want to speak with somebody (v. 2. a. a):paucis, Euclio, est quod te volo,
Plaut. Aul. 2, 2, 22:est quod te volo secreto,
id. Bacch. 5, 2, 33.—With acc. of thing and dat. of the person: aliquid alicui velle, to wish something to somebody (= cupio aliquid alicui; v. cupio;a.rare): quamquam vobis volo quae voltis, mulieres,
Plaut. Rud. 4, 4, 1:si ex me illa liberos vellet sibi,
Ter. Hec. 4, 4, 33:praesidium velle se senectuti suae,
id. ib. 1, 2, 44:nihil est mali quod illa non initio filio voluerit, optaverit,
Cic. Clu. 66, 188:rem Romanam huc provectam ut externis quoque gentibus quietem velit,
Tac. A. 12, 11:cui ego omnia meritissimo volo et debeo,
to whom I give and owe my best wishes, Quint. 9, 2, 35.—Esp., in the phrase quid vis (vult) with reflex. dat. of interest, lit. what do you want for yourself?Quid tibi vis = quid vis, the dat. being redundant (rare):b.quid aliud tibi vis?
what else do you want? Ter. Heaut. 2, 3, 90.—With quisque:haud ita vitam agerent ut nunc plerumque videmus Quid sibi quisque velit nescire,
be ignorant as to their own aims and purposes, Lucr. 3, 1058.—What do you mean? what do you drive at? what is your scope, object, drift (rare in post-Aug. writers; Don. ad Ter. Eun. prol. 45, declares it an archaism).(α).In 1 st pers. (rare):(β).nunc quid processerim huc, et quid mihi voluerim dicam,
and what I meant thereby, what was the purpose of my coming, Plaut. As. prol. 6:quid mihi volui? quid mihi nunc prodest bona voluntas?
Sen. Ben. 4, 21, 6.—In 2 d pers.:(γ).quid nunc tibi vis, mulier, memora,
what is the drift of your talk? Plaut. Mil. 4, 2, 60: sed quid nunc tibi vis? what do you want to come at (i.e. by your preamble)? id. Poen. 1, 1, 24: quid tu tibi vis? Ego non tangam meam? what do you mean? i. e. what is your purpose? Ter. Eun. 4, 7, 28:quid tibi vis? quid cum illa rei tibi est?
id. ib. 4, 7, 34:quid est quod sic gestis? quid sibi hic vestitus quaerit? Quid est quod laetus sis? quid tibi vis?
what do you mean by all this? id. ib. 3, 5, 11:quid est, inepta? quid vis tibi? quid rides?
id. ib. 5, 6, 6:quid vis tibi? Quid quaeris?
id. Heaut. 1, 1, 9: Ph. Fabulae! Ch. Quid vis tibi? id. Phorm. 5, 8, 53:roganti ut se in Asiam praefectum duceret, Quid tibi vis, inquit, insane,
Cic. Or. 2, 67, 269; so in 2 d pers. plur.:pro deum fidem, quid vobis vultis?
Liv. 3, 67, 7.—In 3 d pers.:(δ).quid igitur sibi volt pater? cur simulat?
Ter. And. 2, 3, 1:quid hic volt veterator sibi?
id. ib. 2, 6, 26:proinde desinant aliquando me isdem inflare verbis: quid sibi iste vult?... Cur ornat eum a quo desertus est?
Cic. Dom. 11, 29:quid sibi vellet (Caesar)? cur in suas possessiones veniret?
Caes. B. G. 1, 44 med.:conicere in eum oculos, mirantes quid sibi vellet (i. e. by courting the plebeians),
Liv. 3, 35, 5:qui quaererent quid sibi vellent qui armati Aventinum obsedissent,
id. 3, 50, 15:quid sibi voluit providentia quae Aridaeum regno imposuit?
Sen. Ben. 4, 31, 1: volt, non volt dare Galla mihi, nec dicere possum quod volt et non volt, quid sibi Galla velit, Mart: 3, 90, 2.—Transf. of things as subjects, what means, what signifies? quid volt sibi, Syre, haec oratio? Ter. Heaut. 4, 1, 2:5.ut pernoscatis quid sibi Eunuchus velit,
id. Eun. prol. 45:quid ergo illae sibi statuae equestres inauratae volunt?
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150:quid haec sibi horum civium Romanorum dona voluerunt?
id. ib. 2, 3, 80, §186: avaritia senilis quid sibi velit, non intellego,
what is the meaning of the phrase, id. Sen. 18, 66:quid ergo illa sibi vult pars altera orationis qua Romanos a me cultos ait?
Liv. 40, 12, 14:tacitae quid vult sibi noctis imago?
Ov. M. 9, 473.—Bene or male alicui velle, to wish one well or ill, to like or dislike one (ante-class. and poet.): Ph. Bene volt tibi. St. Nequam est illud verbum bene volt, nisi qui bene facit, Plaut. Trin. 2, 4, 37 sq.:6.jam diu ego huic bene et hic mihi volumus,
id. Ps. 1, 3, 4:ut tibi, dum vivam, bene velim plus quam mihi,
id. Cas. 2, 8, 30:egone illi ut non bene vellem?
id. Truc. 2, 4, 90; cf. id. ib. 2, 4, 95; id. Merc. 2, 1, 21; id. Ps. 4, 3, 7; id. Poen. 3, 3, 9:nisi quod tibi bene ex animo volo,
Ter. Heaut. 5, 2, 6:quo tibi male volt maleque faciet,
Plaut. Pers. 5, 2, 44:atque isti etiam parum male volo,
id. Truc. 5, 7; cf. id. As. 5, 1, 13:utinam sic sient qui mihi male volunt,
Ter. Eun. 4, 3, 13:non sibi male vult,
he does not dislike himself, Petr. 38; so, melius or optime alicui velle, to like one better or best:nec est quisquam mihi aeque melius quoi vellem,
Plaut. Capt. 3, 5, 42; id. Merc. 5, 2, 57:illi ego ex omnibus optime volo,
id. Most. 1, 4, 24.—And bene velle = velle: bene volueris in precatione augurali Messalla augur ait, significare volueris, Fest. s. v. bene sponsis, p. 351.—With abl.: alicujus causa velle, to like one for his own sake, i. e. personally, a Ciceronian phrase, probably inst. of omnia alicujus causa velle; lit. to wish every thing (i.e. good) in somebody's behalf.(α).With omnia expressed: etsi mihi videor intellexisse cum tecum de re M. Annaeii locutus sum, te ipsius causa vehementer omnia velle, tamen, etc.... ut non dubitem quin magnus cumulus accedat commenda tionis meae, Cic. Fam. 13, 55, 1:(β).repente coepit dicere, se omnia Verris causa velle,
that he had the most friendly disposition towards Verres, id. Verr. 2, 2, 26, § 64:accedit eo quod Varro magnopere ejus causa vult omnia,
id. Fam. 13, 22, 1.—Without omnia:7.per eos qui nostra causa volunt, valentque apud illum,
Cic. Att. 11, 8, 1:sed et Phameae causa volebam,
id. ib. 13, 49, 1:etsi te ipsius Attici causa velle intellexeram,
id. ib. 16, 16, A, 6:valde enim ejus causa volo,
id. Fam. 16, 17, 2 fin.:illud non perficis quo minus tua causa velim,
id. ib. 3, 7, 6;12, 7, 1: si me velle tua causa putas,
id. ib. 7, 17, 2:regis causa si qui sunt qui velint,
id. ib. 1, 1, 1:credo tua causa velle Lentulum,
id. Q. Fr. 1, 4, 5; id. Div. in Caecil. 6, 21; cf. id. Imp. Pomp. (v. C. 1. b. supra), where the phrase has its literal meaning; cf. also: alicujus causa (omnia) cupere; v. cupio.—With acc. and subjunct. per ecthesin (ante-class.): nunc ego illum meum virum veniat velim (by mixture of constructions: meum virum velim; and:F.meus vir veniat velim),
Plaut. Cas. 3, 2, 29:nunc ego Simonidem mi obviam veniat velim,
id. Ps. 4, 5, 10:nimis hercle ego illum corvum ad me veniat velim,
id. Aul. 4, 6, 4:saltem aliquem velim qui mihi ex his locis viam monstret,
id. Rud. 1, 3, 35:patrem atque matrem viverent vellem tibi,
id. Poen. 5, 2, 106; cf. id. Merc. 2, 1, 30 (v. E. 1. d. supra).Velle used absolutely, variously rendered to will, have a will, wish, consent, assent:II.quod vos, malum... me sic ludificamini? Nolo volo, volo nolo rursum,
I nill I will, I will I nill again, Ter. Phorm. 5, 8, 57: novi ingenium mulierum: Nolunt ubi velis, ubi nolis cupiunt ultro, they will not where you will, etc., id. Eun. 4, 7, 43:quis est cui velle non liceat?
who is not free to wish? Cic. Att. 7, 11. 2:in magnis et voluisse sat est,
Prop. 2, 10 (3, 1), 6:tarde velle nolentis est,
slow ness in consenting betrays the desire to refuse, Sen. Ben. 2, 5, 4:quae (animalia) nullam injuriam nobis faciunt, quia velle non possunt, id. Ira, 2, 26, 4: ejus est nolle qui potest velle,
the power to assent implies the power to dissent, Dig. 50, 17, 3.—So velle substantively:sed ego hoc ipsum velle miserius duco quam in crucem tolli,
that very wishing, Cic. Att. 7, 11, 2: inest enim velle in carendo, the word carere implies the notion of a wish, id. Tusc. 1, 36, 88:velle ac posse in aequo positum erat,
his will and power were balanced, Val. Max. 6, 9, ext. 5:velle tuum nolo, Didyme, nolle volo,
Mart. 5, 83, 2:velle suum cuique est,
each has his own likings, Pers. 5, 53.In partic.A.Redundant, when the will to do is identified with the act itself.1.In imperative sentences.a.In independent sentences introduced by noli velle, where noli has lost the idea of volition:b.nolite, judices, hunc velle maturius exstingui vulnere vestro quam suo fato,
do not resolve, Cic. Cael. 32, 79:nolite igitur id velle quod fieri non potest,
id. Phil. 7, 8, 25: qui timor bonis omnibus injectus sit... nolite a me commoneri velle, do not wish, expect, to be reminded by me, etc., id. Mur. 25, 50: nolite hunc illi acerbum nuntium velle perferri, let it not be your decision that, etc., id. Balb. 28, 64: cujus auspicia pro vobis experti nolite adversus vos velle experiri, do not desire, etc., Liv. 7, 40, 16:noli adversum eos me velle ducere, etc.,
Nep. Att. 4, 2.—Ne velis or ne velit fecisse = ne feceris, or ne facito (v. I. A. 3. a. supra).—So ne velis with pres. inf.:c.neve, revertendi liber, abesse velis (= neve abfueris),
Ov. H. 1, 80.—In affirmative imperative sentences (velim esse = esto;d.rare): tu tantum fida sorori Esse velis (= fida esto or sis),
Ov. M. 2, 745; and in 3 d pers.:di procul a cunctis... Hujus notitiam gentis habere velint (= habeant),
id. P. 1, 7, 8:credere modo qui discet velit (= credat qui discet),
Quint. 8, prooem. 12. —In clauses dependent on verbs of commanding and wishing:2.aut quia significant divam praedicere ut armis Ac virtute velint patriam defendere terram (= ut defendant),
Lucr. 2, 641: precor quaesoque ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda velis (= facias et patiaris). Liv. 23, 9, 2:monentes ne experiri vellet imperium cujus vis, etc.,
id. 2, 59, 4; 39, 13, 2:et mea... opto Vulnera qui fecit facta levare velit,
Ov. Tr. 5, 2, 18: nos contra (oravimus) [p. 2009]... ne vertere secum Cuncta pater fatoque urguenti incumbere vellet, Verg. A. 2, 653. —With pass. perf. inf. (v. I. B. 9. b. b):legati Sullam orant ut filii innocentis fortunas conservatas velit (virtually = fortunas conservet),
Cic. Rosc. Am. 9, 25:a te peto ut utilitatem sociorum per te quam maxime defensam et auctam velis (= defendas et augeas),
id. Fam. 13, 9, 3.—So after utinam or ut:utinam illi qui prius eum viderint me apud eum velint adjutum tantum quantum ego vellem si quid possem (= utinam illi me adjuvent quantum ego adjuvarem, etc.),
id. Att. 11, 7, 7:cautius ut saevo velles te credere Marti (= utinam te credidisses),
Verg. A. 11, 153:edictum praemittit ad quam diem magistratus... sibi esse praesto Cordubae vellet (= sibi praesto essent),
Caes. B. C. 1, 19 (cf. also I. B. 9. b. b, and I. B. 2. fin. supra).—In conditional clauses, si facere velim = si faciam, often rendered by the potential or future auxiliaries would or will:3.non tu scis, Bacchae bacchanti si velis advorsarier, ex insana insaniorem facies? (= si advorseris),
Plaut. Am. 2, 2, 80:si meum Imperium exsequi voluisset, interemptam oportuit (= si executus esset),
Ter. Heaut. 4, 1, 22:si id confiteri velim, tamen istum condemnetis necesse est (= si id confitear),
if I would acknowledge, Cic. Verr. 2, 2, 18, § 45:si quis velit ita dicere... nihil dicat (= si quis dicat),
id. Fat. 14, 32:dies deficiat si velim numerare, etc.,
id. N. D. 3, 32, 81;so,
id. Tusc. 5, 35, 102; id. Verr. 2, 2, 21, § 52:qua in sententia si constare voluissent, suam auctoritatem... recuperassent,
id. Fam. 1, 9, 14; id. Verr. 2, 1, 11, § 31; id. Lael. 20, 75:conicere potestis, si recordari volueritis quanta, etc.,
if you will remember, id. Verr. 2, 4, 58, § 129; so id. Or. 1, 44, 197; id. Brut. 1, 2, 5:quod si audire voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus labefactatas reperietis,
id. Sen. 6, 20; so id. Or. 1, 60, 256; 2, 23, 95:ejus me compotem voti vos facere potestis, si meminisse vultis, non vos in Samnio, etc.,
Liv. 7, 40, 5; 23, 13, 6; 23, 15, 4: cum olera Diogeni lavanti Aristippus dixisset: si Dionysium adulare velles, ista non esses;Imo, inquit, si tu ista esse velles, non adulares Dionysium,
Val. Max. 4, 3, ext. 4:ut si his (legibus) perpetuo uti voluissent, sempiternum habituri fuerint imperium,
id. 5, 3, ext. 3:quid enim si mirari velit, non in silvestribus dumis poma pendere,
Sen. Ira, 2, 10, 6; cf. Curt. 5, 1, 1; 3, 5, 6; Ov. H. 17 (18), 43.—With perf. inf. pass.:nisi ea (opera) certi auctores monumentis suis testata esse voluissent,
Val. Max. 3, 2, 24.—In declarative sentences.a.Volo in 1 st pers. with perf. pass. inf. or part. (volo oratum esse or oratum = oro; v. I. B. 9. b. a and b):b.vos omnes opere magno esse oratos volo benigne ut operam detis, etc.,
Plaut. Cas. prol. 21:justam rem et facilem esse oratam a vobis volo,
id. Am. prol. 33:illud tamen te esse admonitum volo, etc.,
Cic. Cael. 3, 8:sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,
Plaut. Capt. prol. 53:illud te, Tulli, monitum velim etc.,
Liv. 1, 23, 8:quamobrem omnes eos oratos volo Ne, etc.,
Ter. Heaut. prol. 26; so, factum volo = faciam: serva tibi sodalem, et mihi filium. Mne. Factum volo, I will, Plaut. Bacch. 3, 3, 91: pariter nunc opera me adjuves ac, etc. Nau. Factum volo, Ter. Phorm. 5, 3, 4; so Plaut. Pers. 2, 5, 10.—In 3 d pers.:esse salutatum vult te mea littera primum,
Ov. P. 2, 7, 1.—With pres. inf.:c.propterea te vocari ad cenam volo (= voco te),
Plaut. Capt. 1, 2, 72:sed nunc rogare hoc ego vicissim te volo: quid fuit, etc. (= nunc te rogo),
id. Trin. 1, 2, 136.—With perf. act. inf.:d.pace tua dixisse velim (= pace tua dixerim),
Ov. P. 3, 1, 9.—In other connections, when the will or purpose is made more prominent than the action:B.eorum alter, qui Antiochus vocatur, iter per Siciliam facere voluit (= fecit),
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 61:si suscipere eam (religionem) nolletis, tamen in eo qui violasset sancire vos velle oporteret (= sancire vos oporteret),
id. ib. 2, 4, 51, §114: ut insequentibus diebus nemo eorum forum aut publicum adspicere vellet (= adspiceret),
Liv. 9, 7, 11:talentis mille percussorem in me emere voluisti (= emisti),
Curt. 3, 5, 6: quin etiam senatus gratias ei agentem quod redire voluisset ante portas eduxit (= quod redisset), Val. Max. 3, 4, 4:utri prius gratulemur, qui hoc dicere voluit, an cui audire contigit? (= qui hoc dixit),
id. 4, 7, ext. 2:sic tua non paucae carpere facta volent (= carpent),
Ov. P. 3, 1, 64.Velim, as potential subjunctive (mostly in 1 st pers. sing., as subjunctive of modest statement), = volo, I wish, I should like.1.With verb in the second person.a.With pres. subj., so most frequently in Cic.(α).As a modest imperative of the dependent verb: velim facias = fac, I wish you would do it, please do it:(β).ego quae in rem tuam sint, ea velim facias,
Ter. Phorm. 2, 4, 9:eas (litteras) in eundem fasciculum velim addas,
Cic. Att. 12, 53:eum salvere jubeas velim,
id. ib. 7, 7, 7:velim me facias certiorem, etc.,
id. ib. 1, 19, 9:tu velim saepe ad nos scribas,
id. ib. 1, 12, 4:velim mihi ignoscas,
id. Fam. 13, 75, 1:tu velim animum a me parumper avertas,
id. Lael. 1, 5; cf. id. Att. 1, 11, 3; 7, 3, 11; 8, 12, 5; id. Fam. 15, 3, 2 et saep.:haec pro causa mea dicta accipiatis velim,
Liv. 42, 34, 13: velim, inquit, hoc mihi probes, Aug. ap. Suet. Aug. 51:Musa velim memores, etc.,
Hor. S. 1, 5, 53.—Expressing a wish without a command (v. vellem):b.vera dicas velim,
I wish you told the truth, Plaut. Cas. 2, 3, 18:quam velim Bruto persuadeas ut Asturae sit,
Cic. Att. 14, 15, 4:ipse velim poenas experiare meas,
Ov. Tr. 3, 11, 74;so in asseverations: ita velim me promerentem ames, dum vivas, mi pater, ut... id mihi vehementer dolet,
Ter. Ad. 4, 5, 47.—With infinitive clause.(α).With the force of a modest imperative:(β).sed qui istuc credam ita esse, mihi dici velim (i. e. a te),
Ter. Phorm. 5, 6, 15:extremum illud est quod mihi abs te responderi velim,
Cic. Vat. 17, 41 (may be a dependent subjunctive):itaque vos ego, milites, non eo solum animo.... pugnare velim, etc.,
Liv. 21, 41, 10.—As a mere wish:c.velim te arbitrari, frater, etc.,
Plaut. Aul. 2, 1, 1:primum te arbitrari id quod res est velim,
Ter. Eun. 5, 5, 9.—With perf. act.:hanc te quoque ad ceteras tuas eximias virtutes, Masinissa, adjecisse velim,
Liv. 30, 14, 6.—With perf. pass., Liv. 1, 23, 8 (v. II. A. 3. a. supra).—With ut (rare):d.de tuis velim ut eo sis animo, quo debes esse,
Cic. Fam. 4, 14, 4. —With ne (rare), Plaut. Rud. 4, 4, 23 (v. I. C. 2. supra).—2.With dependent verb in the third person, expressing a wish.a.With pres. subj.:b.ita se defatigent velim Ut, etc.,
Ter. Ad. 4, 1, 3:de Cicerone quae mihi scribis, jucunda mihi sunt: velim sint prospera,
Cic. Att. 14, 11, 2:velim seu Himilco, seu Mago respondeat,
Liv. 23, 12, 15:sint haec vera velim,
Verg. Cir. 306:nulla me velim syllaba effugiat,
Quint. 11, 2, 45.—With final clause:tu velim mihi ad urbem praesto sis, ut tuis consiliis utar,
Cic. Att. 9, 16, 3; cf. id. ib. 11, 11, 2 (v. I. C. 2. supra).—With ellips. of pres. subj.:velim mehercule Asturae Brutus (i. e. sit),
Cic. Att. 14, 11, 1.—With perf. subj. (a wish referring to the past):c.nimis velim improbissumo homini malas edentaverint,
Plaut. Rud. 3, 2, 48.—With inf.-clause:3.ne ego nunc mihi modium mille esse argenti velim!
Plaut. Stich. 4, 2, 9: di me perdant! Me. Quodcunque optes, velim tibi contingere, id. Cist. 2, 1, 30:velim eum tibi placere quam maxime,
Cic. Brut. 71, 249: idque primum ita esse velim;deinde etiam, si non sit, mihi persuaderi tamen velim,
id. Tusc. 1, 11, 24:quod faxitis, deos velim fortunare,
Liv. 6, 41, 12.—With perf. pass. inf. (v. I. B. 9. b. b, supra):edepol te hodie lapide percussum velim,
Plaut. Stich. 4, 2, 33:moribus praefectum mulierum hunc factum velim,
id. Aul. 3, 5, 30.—With inf.-clause understood:nimium plus quam velim nostrorum ingenia sunt mobilia,
Liv. 2, 37, 4.—With verb in the first person.a.With inf. pres. (so most freq.):b.atque hoc velim probare omnibus, etc.,
Cic. Prov. Cons. 20, 47:velim scire ecquid de te recordere,
id. Tusc. 1, 6, 13:quare te, ut polliceris, videre plane velim,
id. Att. 11, 9, 3:nec vero velim... a calce ad carceres revocari,
id. Sen. 23, 83:sed multitudo ea quid animorum... habeat scire velim,
Liv. 23, 12, 7:interrogare tamen velim, an Isocrates Attice dixerit,
Quint. 12, 10, 22.—With perf. inf. act., Ov. P. 3, 1, 9 (v. II. A. 3. c.).—With acc. and inf.:c.quod velis, modo id velim me scire,
Plaut. Cas. 2, 4, 8.—So with perf. pass. inf.:ego praeterquam quod nihil haustum ex vano velim, Fabium... potissimum auctorem habui,
Liv. 22, 7, 4.—With subj. pres.:4.eo velim tam facili uti possim et tam bono in me quam Curione,
Cic. Att. 10, 8, 10 B. and K. ex conj. Mull. (Lachm., Hoffm. posse; al. possem).—Velim in the principal sentence of conditional clauses, I would, I should be willing:5.aetatem velim servire, Libanum ut (= si) conveniam modo,
Plaut. As. 2, 2, 8:velim, si fieri possit,
id. Truc. 2, 4, 12:si quid tibi compendi facere possim, factum edepol velim (redundant),
id. ib. 2, 4, 26:si possim, velim,
id. Stich. 4, 2, 9:nec velim (imitari orationes Thucydidis) si possim,
Cic. Brut. 83, 287:si liceat, nulli cognitus esse velim,
Ov. Tr. 5, 12, 42.—The other persons of velim in potential use (rare).a.Velis.(α).Imperatively = cupito:(β).quoniam non potest fieri quod vis, Id velis quod possit,
Ter. And. 2, 1, 6:atque aliquos tamen esse velis tibi, alumna, penates,
Verg. Cir. 331.—Declaratively with indef. subj.: quom inopia'st, cupias; quando ejus copia'st, tum non velis, then you (i.e. people, they) do not want it, Plaut. Trin. 3, 2, 45.—(γ).Redundant, as a form of the imperative of the dependent verb, Ov. Am. 1, 4, 38 (v. I. A. 3. a. b); id. H. 1, 80 (v. II. A. 1. b.); id. M. 2, 746 (v. II. A. 1. c.).—b.Velit.(α).Modestly for vult:(β).te super aetherias licentius auras Haud pater ille velit, etc.,
Verg. A. 7, 558: nemo enim minui velit id in quo maximus fuit, would like that to be diminished in which, etc., Quint. 12, 11, 6; cf. Verg. A. 2, 104, and Ov. H. 9, 7 (v. I. E. 1. c. supra).— So, poet., instead of vellet with perf. inf.:ut fiat, quid non illa dedisse velit?
Ov. Am. 2, 17, 30.—= imperative of third person:c.arma velit, poscatque simul rapiatque juventus,
Verg. A. 7, 340.—Redundantly, giving to the dependent verb the force of an imperative, Quint. 8, prooem. 12 (v. II. A. 1. c. supra; v. also I. A. 3. a. supra).—Velimus.(α).In the optative sense of velim:(β). d.sed scire velimus quod tibi nomen siet,
Plaut. Pers. 4, 6, 18.—Velitis = velim velitis (i. e. jubeatis, jubete):e.novos consules ita cum Samnite gerere bellum velitis ut omnia ante nos bella gesta sunt,
Liv. 9, 8, 10.—So especially in velitis jubeatis, a formula in submitting a law to the votes of the people in the comitia centuriata or tributa, let it be resolved and ordered by you:rogatus in haec verba populus: velitis jubeatisne haec sic fieri, si respublica populi Romani Quiritium, etc.,
Liv. 22, 10, 2:velitis jubeatis, Quirites... uti de ea re Ser. Sulpicius praetor urbanus ad senatum referat, etc.,
id. 38, 54, 3.—And parodied by Cic.:velitis jubeatis ut quod Cicero versum fecerit,
Cic. Pis. 29, 72.—So in oblique discourse, vellent juberent:rogationem promulgavit, vellent juberent Philippo... bellum indici,
Liv. 31, 6, 1:vellent juberentne se regnare,
id. 1, 46, 1; cf.in the resolution of the people: plebis sic jussit: quod senatus... censeat, id volumus jubemusque,
id. 26, 33, 14.—Velint, optative and redundant, Cic. Att. 11, 7, 7 (v. II. A. 1. d.); Ov. P. 1, 7, 8 (v. II. A. 1. c.).C.Vellem, as potential subjunctive, I wish, should like, should have liked, representing the wish as contrary to fact, while velim refers to a wish which may be realized:1.de Menedemo vellem verum fuisset, de regina velim verum sit,
Cic. Att. 15, 4, 4. It is not used with imperative force; cf.:quod scribis, putare te... vellem scriberes, cur ita putares... tu tamen velim scribas,
Cic. Att. 11, 24, 5.—Often quam vellem, how I wish, i. e. I wish very much; and in the same sense: nimium vellem, v. infra.With verb in first person.a.With inf. pres., I wish, would like, referring to present or future actions:b.videre equidem vos vellem, cum huic aurum darem,
Plaut. Poen. 3, 3, 68:vellem equidem idem posse gloriari quod Cyrus,
Cic. Sen. 10, 32:vellem equidem vobis placere, Quirites, sed, etc.,
Liv. 3, 68, 9:quam fieri vellem meus libellus!
Mart. 8, 72, 9.—With cuperem and optarem:nunc ego Triptolemi cuperem conscendere currus... Nunc ego Medeae vellem frenare dracones... Nunc ego jactandas optarem sumere pennas, etc.,
Ov. Tr. 3, 8, 1 sqq.— [p. 2010] Rarely, I should have liked:tum equidem istuc os tuum inpudens videre nimium vellem!
Ter. Eun. 3, 5, 49.—And in conditional sense:maerorem minui: dolorem nec potui, nec, si possem, vellem (i. e. minuere),
Cic. Att. 12, 28, 2:certe ego, si sineres, titulum tibi reddere vellem,
Ov. Tr. 4, 5, 13:sic nec amari quidem vellem (i. e. if I were in his place),
Sen. Ira, 1, 20, 4.—With perf. inf., I wish I had:c.abiit, vah! Rogasse vellem,
I wish I had asked him, Ter. Heaut. 5, 2, 25:maxime vellem semper tecum fuisse,
Cic. Att. 8, 11, D, 5:quam vellem petisse ab eo quod audio Philippum impetrasse,
id. ib. 10, 4, 10:non equidem vellem, quoniam nocitura fuerunt, Pieridum sacris imposuisse manum,
Ov. Tr. 4, 1, 27:ante equidem summa de re statuisse, Latini, Et vellem, et fuerat melius,
Verg. A. 11, 303. —With inf.-clause, the predicate being a perf. part. (v. I. B. 9. b. b, supra):d.virum me natam vellem,
would I had been born a man! Ter. Phorm. 5, 3, 9.—With subj. imperf. (rare):2.quam vellem, Panaetium nostrum nobiscum haberemus,
Cic. Rep. 1, 10, 15.—The subject of the dependent verb in the second person.a.With subj. imperf. (the regular construction):b.hodie igitur me videbit, ac vellem tum tu adesses,
I wish you could be present, Cic. Att. 13, 7, 2:quam vellem de his etiam oratoribus tibi dicere luberet,
I wish you would please, id. Brut. 71, 248.—With subj. pluperf., I wish you had:c.vellem Idibus Martiis me ad cenam invitasses,
Cic. Fam. 12, 4, 1:quam vellem te ad Stoicos inclinavisses,
id. Fin. 3, 3, 10:vellem suscepisses juvenem regendum,
id. Att. 10, 6, 2:quam vellem Bruto studium tuum navare potuisses,
id. ib. 15, 4, 5.—With ne and pluperf. subj.:d.tu vellem ne veritus esses ne parum libenter legerem tuas litteras,
Cic. Fam. 7, 33, 2.—With ellipsis of verb: vera cantas, vana vellem (i. e. cantares). Plaut. Most. 3, 4, 41.—3.With verb in third person.a.With imperf. subj. (the regular construction):b.patrem atque matrem viverent vellem tibi (per ecthesin, v. I. E. b.),
Plaut. Poen. 5, 2, 106:vellem adesset Antonius, modo sine advocatis,
Cic. Phil. 1, 7, 16:vellem nobis hoc idem vere dicere liceret,
id. Off. 3, 1, 1:vellem adesse posset Panaetius,
id. Tusc. 1, 33, 81:vellem hoc esset laborare,
id. Or. 2, 71, 287.—With pluperf. subj.:c.vellem aliqui ex vobis robustioribus hunc male dicendi locum suscepissent,
Cic. Cael. 3, 7:vellem dictum esset ab eodem etiam de Dione,
id. ib. 10, 23; so id. ib. 31, 74; id. Brut. 44, 163:quam vellem Dareus aliquid ex hac indole hausisset!
Curt. 3, 32 (12), 26.—With inf.-clause.(α).With inf. pres., I wish he were:(β).quam non abesse ab hujus judicio L. Vulsionem vellem!
Cic. Clu. 70, 198:nunc mihi... Vellem, Maeonide, pectus inesse tuum,
Ov. F. 2, 120.—With perf. inf. or part., I wish he had, had been:d.quam vellem Menedemum invitatum!
Ter. Heaut. 1, 2, 11:epistulas, quas quidem vellem mihi numquam redditas,
Cic. Att. 11, 22, 1.—With ellipsis of predicate: illud quoque vellem antea (i. e. factum, or factum esse),
Cic. Att. 11, 23, 3.—With ut, Cic. Sull. 1, 1; id. Fam. 7, 33, 2 (v. I. C. 1. a. supra).—4.With acc. of a neuter pronoun or of a noun:5.aliquando sentiam us nihil nobis nisi, id quod minime vellem, spiritum reliquum esse,
Cic. Att. 9, 19, 2: tris eos libros maxime nunc vellem: apti essent ad id quod cogito, I would like to have (cf. I. E. 1. a.), id. ib. 13, 22, 2.—In the other persons of vellem (mostly poet.).a.Velles.(α).In optative sentences redundant, Verg. A. 11, 153 (v. II. A. 1. d.).—(β).Of an indefinite subject:b.velles eum (Senecam) suo ingenio dixisse, alieno judicio,
Quint. 10, 1, 130.—Vellet.(α).In the potential sense of vellem: vellet abesse quidem;(β).sed adest. Velletque videre, Non etiam sentire canum fera facta suorum,
Ov. M. 3, 247.—Conditionally:c.quis vellet tanti nuntius esse mali (i. e. if in this situation)?
Ov. H. 12, 146.—Vellent.(α).In the potential sense of vellem:(β).quam vellent aethere in alto Nunc of pauperiem et duros perferre labores!
Verg. A. 6, 436.—Conditionally: nec superi vellent hoc licuisse sibi, would wish, i. e. if in this situation, Mart. 4, 44, 8.D.Volam and voluero.1.In gen.: respiciendus erit sermo stipulationis, utrumne talis sit: quem voluero, an quem volam. Nam si talis fuerit quem voluero, cum semel elegerit, mutare voluntatem non poterit;2.si vero... quem volam, donec judicium dictet, mutandi potestatem habebit,
Dig. 45, 1, 112.—Volam in principal sentences.(α).= Engl. future, I shall wish, etc.:(β).et commeminisse hoc ego volam te,
I shall require you to recollect this, Plaut. Curc. 4, 2, 7: cum omnia habueris, tunc habere et sapientiam voles? will you also wish to have wisdom when? etc., Sen. Ep. 17, 8.—Denoting present probability: et scilicet jam me hoc voles patrem exorare, ut, etc., you doubtless wish me, etc., Ter. Heaut. 4, 3, 27.—3.In clauses dependent on predicates implying a future, generally rendered by an English present:E.quid si sors aliter quam voles evenerit?
otherwise than as you wish, Plaut. Cas. 2, 5, 35:tum te, si voles, cum patriae quod debes solveris, satis diu vixisse dicito,
then if you choose, if you will, Cic. Marcell. 9, 27:decedes cum voles,
id. Att. 6, 3, 2:qui magis effugies eos qui volent fingere?
those who are bent upon inventing, who will invent, falsehoods, id. ib. 8, 2, 2; cf. id. ib. 1, 1, 4; id. Verr. 2, 4, 25, § 55; id. Prov. Cons. 9, 24:quod voles gratum esse, rarum effice,
Sen. Ben. 1, 14, 1; cf. id. Brev. Vit. 7, 9: si di volent, the gods permitting, August. ap. Suet. Calig. 8:invenies, vere si reperire voles,
Ov. P. 3, 1, 34; cf. Hor. Ep. 1, 16, 78; Tib. 1, 4, 45.—So, voluero:quem (locum) si qui vitare voluerit, sex milium circuitu in oppidum pervenit,
who wishes to avoid this spot, Caes. B. C. 2, 24.Si vis, parenthetically.1.If you please (cf. sis, supra init.):2.paulum opperirier, Si vis,
Ter. Eun. 5, 2, 52:audi, si vis, nunc jam,
id. Ad. 2, 1, 30:dic, si vis, de quo disputari velis,
Cic. Tusc. 2, 5, 13.—If you wish, choose, insist upon it:F.hanc quoque jucunditatem, si vis, transfer in animum,
Cic. Fin. 2, 4, 14:addam, si vis, animi, etc.,
id. ib. 2, 27, 89:concedam hoc ipsum, si vis, etc.,
id. Div. 2, 15, 34.Quam, with any person of the pres. indic. or subj., or imperf. subj. or future, = quamvis, in a concessive sense, virtually, however, however much.1.3 d pers. sing.:2.quod illa, quam velit sit potens, numquam impetravisset (= quamvis sit potens),
however powerful she may be, Cic. Cael. 26, 63:C. Gracchus dixit, sibi in somnis Ti. fratrem visum esse dicere, quam vellet cunctaretur, tamen eodem sibi leto... esse pereundum,
id. Div. 1, 26, 56:quam volet jocetur,
id. N. D. 2, 17, 46.—1 st pers. plur.:3.quam volumus licet ipsi nos amemus, tamen, etc.,
Cic. Har. Resp. 9, 19.—2 d pers. plur.: exspectate facinus quam vultis improbum, vincam tamen, etc., expect a crime, however wicked ( ever so wicked), etc., Cic. Verr. 2, 5, 5, § 11;4.but: hac actione quam voletis multi dicent,
as many as you choose, id. ib. 2, 2, 42, § 102.—3 d pers. plur.:G.quam volent illi cedant, tamen a re publica revocabuntur,
Cic. Phil. 2, 44, 113:quam volent in conviviis faceti, dicaces, etc., sint, alia fori vis est, alia triclinii,
id. Cael. 28, 67;but: et ceteri quam volent magnas pecunias capere possint,
as much money as they choose, id. Verr. 2, 2, 58, § 142.Volo = malo, to prefer, with a comparative clause (rare):H.quodsi in ceteris quoque studiis a multis eligere homines commodissimum quodque, quam sese uni alicui certo vellent addicere, = si se eligere mallent quam se uni addicere,
Cic. Inv. 2, 2, 5:malae rei quam nullius duces esse volunt,
Liv. 3, 68, 11:famaene credi velis quanta urbs a te capta sit, quam posteris quoque eam spectando esse?
id. 25, 29, 6.With magis and maxime.1.Magis velle: ut tu illam salvam magis velles quam ego, you wish more than I, etc., Ter. Hec. 2, 2, 17.—2.With maxime, to wish above all, more than any thing or any one else, to be most agreeable to one, to like best, to prefer (among more than two alternatives):K.quia id maxime volo ut illi istoc confugiant,
wish above all, Plaut. Most. 5, 1, 49; so id. Trin. 3, 2, 38:maxime vellem, judices, ut P. Sulla, etc.,
Cic. Sull. 1, 1:caritate nos capiunt reges, consilio optimates, libertate populi, ut in comparando difficile ad eligendum sit, quid maxime velis,
which you prefer, like best, id. Rep. 1, 35, 55; so, quemadmodum ego maxime vellem, id. Att. 13, 1, 1:tris eos libros maxime nunc vellem,
above all others, id. ib. 13, 32, 2:alia excusanti juveni, alia recipienti futura, ita ut maxime vellet senatus responderi placuit,
as it was most agreeable to him, Liv. 39, 47:si di tibi permisissent quo modo maxime velles experiri animum meum,
in the manner most convenient to yourself, Curt. 3, 6, 12.In disjunctive co - ordination.1.With sive... sive:2.tu nunc, sive ego volo, seu nolo, sola me ut vivam facis,
whether I choose or not, Plaut. Cist. 3, 14:itaque Campanos sive velint, sive nolint, quieturos,
Liv. 8, 2, 13.—Without connectives.a.Vis tu... vis:b.congredi cum hoste liceat... vis tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus expugnandis experiri virtutem?
Liv. 25, 6, 22.—Velim nolim.(α).Interrogatively, = utrum velim nec ne:(β).velit nolit scire, difficile est,
it is difficult to know whether he intends it or not, Cic. Q. Fr. 3, 8, 4.—= seu velim seu nolim:A.ut mihi, velim nolim, sit certa quaedam tuenda sententia,
whether I will or not, Cic. N. D. 1, 7, 17:velim nolim, in cognomine Scipionum haeream necesse est,
Val. Max. 3, 7, 3:mors interim adest, cui velis nolis vacandum est,
Sen. Brev. Vit. 8, 5:hunc ita fundatum necesse est, velit nolit, sequatur hilaritas continua,
id. Vit. Beat. 4, 4:velint nolint, respondendum est... beate vivere bonum non esse,
id. Ep. 117, 4:praeterea futuri principes, velint nolint, sciant, etc.,
Plin. Pan. 20 fin. Part. and P. a.: vŏlens, entis.As a part. proper, retaining the meaning and construction of velle, with the force of a relative or adverbial clause.1.Agreeing with some member of the sentence ( poet. and in post-class. prose;2.rare): neque illum... multa volentem Dicere praeterea vidit (= qui multa voluit dicere),
Verg. G. 4, 501; id. A. 2, 790:nec me vis ulla volentem Avertet (i. e. si adhaerere foederi volo),
id. ib. 12, 203: decemviri, minuere volentes hujuscemodi violentiam... putaverunt, etc., intending ( who intended) to diminish such a violence, etc., Gell. 20, 1, 34:Milo, experiri etiamtunc volens, an ullae sibi reliquae vires adessent... rescindere quercum conatus est,
id. 15, 16, 3:scio quosdam testatores, efficere volentes ne servi sui umquam ad libertatem venirent, etc., hactenus scribere solitos,
Dig. 40, 4, 61:si te volentem ad prohibendum venire, deterruerit aliquis, etc.,
ib. 43, 24, 1, § 10.—Abl. absol. (not ante-Aug.):B. 1.ne cujus militis scripti nomen nisi ipso volente deleretur,
except with his consent, Liv. 7, 41, 4; so,Teum ex medio cursu classem repente avertit, aut volentibus iis usurus commeatu parato hostibus, aut ipsos pro hostibus habiturus,
with their consent, id. 37, 27, 3:ponuntque ferocia Poeni Corda, volente deo,
since the god willed it, Verg. A. 1, 303: Thrasippo supplicium a se voluntaria morte exigere volente, while he was about to inflict punishment on himself, etc., Val. Max. 5, 1, ext. 2: scire volentibus immortalibus dis an Romana virtus imperium orbis mereretur, it being the will of the gods to know, etc., Flor. 1, 13, 3 (1, 7, 3): qui sciente aut volente eo ad quem res pertinet, possessionem nanciscitur, with the knowledge and consent of the person who, etc., Dig. 41, 2, 6. —Attributively.a.In the phrase cum dis volentibus, lit. with the willing or favoring gods, i. e. with the will, permission, or favor of the gods: dono ducite doque volentibu' cum magnis dis, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 208 Vahl.):b.sequere hac, mea gnata, me cum dis volentibus,
Plaut. Pers. 3, 1, 4:cum dis volentibus quodque bene eveniat mando tibi Mani uti illaec suovetaurilia, etc.,
Cato, R. R. 141 (142).— And without cum, abl. absol.:virtute ac dis volentibus magni estis et opulenti,
Sall. J. 14, 19.—Volenti animo.(α).= cupide, eagerly:(β).Romae plebes litteris quae de Metello ac Mario missae erant, volenti animo de ambobus acceperant,
Sall. J. 73, 3. —On purpose, intentionally:2.consilio hanc omnes animisque volentibus urbem Adferimur,
Verg. A. 7, 216.—Predicatively.a.Agreeing with the subject-nom. or subject - acc.(α).Voluntarily, willingly, [p. 2011] gladly (class.):(β).(hi) divini generis appellentur... vobisque jure et lege volentes pareant,
Cic. Univ. 11 fin.:quas victi ab hostibus poenas metuerant, eas ipsi volentes pendere,
Sall. J. 76, 6:quia volentes in amicitiam non veniebant,
Liv. 21, 39, 4:si volentes ac non coacti mansissent in amicitia,
id. 24, 37, 7:quocunque loco seu volens seu invitus constitisti,
id. 7, 40, 13:itaque se numquam volentem parte qua posset rerum consilio gerendarum cessurum,
id. 22, 27, 9:(virtus), quidquid evenerit, feret, non patiens tantum, sed etiam volens,
Sen. Vit. Beat. 15, 5:non est referre gratiam quod volens acceperis nolenti reddere,
id. Ben. 4, 40, 4:volens vos Turnus adoro,
Verg. A. 10, 677; 3, 457; 6, 146;12, 833: date vina volentes,
id. ib. 8, 275: ipsa autem macie tenuant armenta volentes ( on purpose), id. G. 3, 129.—And referring to subjects denoting things: quos rami fructus, quos ipsa volentia rura Sponte tulere sua, carpsit ( spontaneously and willingly), Verg. G. 2, 500.—Favorably; with propitius, favorably and kindly, referring to the gods:b.precantes Jovem ut volens propitius praebeat sacra arma pro patria,
Liv. 24, 21, 10:precantibus ut volens propitiaque urbem Romanam iniret,
id. 29, 14, 13:in ea arce (Victoriam) sacratam, volentem propitiamque, firmam ac stabilem fore populo Romano,
id. 22, 37, 12; 1, 16, 3; 7, 26, 3; 24, 38, 8; Inscr. Orell. 2489 sq.—Parodied by Plautus:agite, bibite, festivae fores! fite mihi volentes propitiae,
Plaut. Curc. 1, 1, 89.— Abl. absol.:omnia diis propitiis volentibusque ea faciemus,
with the favor and help of the gods, Liv. 39, 16, 11 Weissenb. ad loc.:si (Jovem) invocem ut dexter ac volens assit,
Quint. 4, prooem. 5.—Agreeing with other terms of the sentence (rare): volenti consuli causa in Pamphyliam devertendi oblata est, a welcome cause was offered to the consul, etc., Liv. 38, 15, 3:c.quod nobis volentibus facile continget,
if we wish, Quint. 6, 2, 30:is Ariobarzanem volentibus Armeniis praefecit,
to their satisfaction, Tac. A. 2, 4:gemis... hominem, Urse, tuum, cui dulce volenti servitium... erat,
to whom his servitude was sweet, since he liked it, Stat. S. 2, 6, 15:me mea virtus, etc., fatis egere volentem,
Verg. A. 8, 133:saepe ille volentem castigabat erum,
administered kindly received rebukes, Stat. S. 2, 6, 50.—In the phrase aliquid mihi volenti est or putatur, etc., something is welcome, acceptable to me, pleases me (= volens habeo or accipio aliquid; cf. the Gr. Humin tauta boulomenois estin, and, mihi aliquid cupienti est; v. cupio;3.rare but class.): uti militibus exaequatus cum imperatore labos volentibus esset,
that the equalization of labor was acceptable to the soldier, Sall. J. 100, 4:quia neque plebei militia volenti putabatur,
id. ib. 84, 3 Dietsch:grande periculum maritumis civitatibus esse, et quibusdam volentibus novas res fore,
that to some a change of the government would be welcome, Liv. 21, 50, 10:quibus bellum volentibus erat, probare exemplum,
Tac. Agr. 18.— Impers. with subject - inf.: ceterisque remanere et in verba Vespasiani adigi volentibus fuit, to the rest it was acceptable to remain, etc., Tac. H. 3, 43.—With subject-inf. understood:si volentibus vobis erit, in medium profero quae... legisse memini,
Macr. S. 7, 13, 11:si volentibus vobis erit, diem fabulis et epulis exigamus,
id. ib. 1, 7; 2, 3 fin.; 6, 6 init. —As subst. (mostly post-Aug.).a.vŏlens, entis, m., = is qui vult, in the different meanings, and often with the construction of the verb.(α).One who wishes:(β).nunc cis Hiberum castra Romana esse, arcem tutam perfugiumque novas volentibus res,
Liv. 22, 22, 11:consulere se volentibus vacuas aures accommodavit,
Val. Max. 5, 8, 3:quid opus libertate si volentibus luxu perire non licet,
id. 2, 9, 5:discere meliora volentibus promptum est,
i. e. it depends on our own will to learn better things, Quint. 11, 11, 12:nec sum in hoc sollicitus, dum res ipsa volentibus discere appareat,
to the students, id. 8, 4, 15:mori volentibus vis adhibita vivendi,
Suet. Tib. 61.—One who intends, is about:(γ).juris ignorantia non prodest acquirere volentibus,
i. e. in the acquisition of property, Dig. 22, 6, 7:si quis volentem incipere uti frui prohibuit,
one who is about to enter upon a usufruct, ib. 43, 16, 3, § 14. —One who is willing:(δ).non refert quid sit quod datur, nisi a volente volenti datur,
unless it is both willingly given and received, Sen. Ben. 2, 18, 8:ducunt volentem fata, nolentem trahunt,
those willing to follow, id. Ep. 107, 11.—One who consents:(ε).tutiusque rati volentibus quam coactis imperitare,
to rule men with their consent, Sall. J. 102, 6:quippe rempublicam si a volentibus nequeat ab invitis jus expetituram,
peaceably if they could, forcibly if they must, Liv. 3, 40, 4:si quis aliam rem pro alia volenti solverit,
if one pays with the consent of the receiver, Dig. 46, 3, 46:nulla injuria est quae in volentem fiat,
ib. 47, 10, 1, § 5.—One who does a thing voluntarily:(ζ).pecuniam etiam a volentibus acceperant,
the contributions of money were voluntary, Vell. 2, 62, 3:parce, puer, stimulis... (solis equi) Sponte sua properant. Labor est inhibere volentis (i. e. properare),
Ov. M. 2, 128.—Volens = bene volens: munificus nemo habebatur nisi pariter volens, unless he was just as kindly disposed, sc. as he was liberal, Sall. J. 103, 6.—Often referring to a previously mentioned noun:b.hunc cape consiliis socium et conjunge volentem,
and unite with him, since he wishes it, Verg. A. 5, 712; so may be taken Ov. M. 2, 128 (v. e).—In the neutr. plur. (volentia) rare, always with dat., things pleasing, acceptable:2.Pompeius multis suspitionibus volentia plebi facturus habebatur,
that he would do what pleased the common people, Sall. H. 4, 31 Dietsch:haec atque talia plebi volentia fuere,
Tac. A. 15, 36 Draeg. ad loc. al.:iique Muciano volentia rescripsere,
id. H. 3, 52.—Hence, adv.: vŏlenter, willingly, App. M. 6, p. 178, 4.vŏlo, āvi, ātum ( part. gen. plur. volantūm, Verg. A. 6, 728; Lucr. 2, 1083), 1, v. n. [Sanscr. val-, to turn one's self, etc.; cf.: vŏlucer, vēlox, and vol- in velivolus], to fly.I.Lit.: ex alto... laeva volavit avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 95 Vahl.):2. II.aves,
Lucr. 6, 742:accipitres,
id. 4, 1010:corvi,
id. 2, 822:altam supra volat ardea nubem,
Verg. G. 1, 364:volat ille per aëra magnum Remigio alarum,
id. A. 1, 300:columbae venere volantes,
id. ib. 6, 191; Prop. 2, 30 (3, 28), 30; Juv. 8, 251:apes,
Ov. A. A. 1, 96; cf. Plin. 10, 38, 54, § 112:volasse eum (Antonium), non iter fecisse diceres,
Cic. Phil. 10, 5, 11.—Prov.:sine pennis volare haud facile est,
Plaut. Poen. 4, 2, 49.—Transf., to fly, i. e. to move swiftly like one flying, to fleet, speed, hasten along:3.i sane... vola curriculo,
Plaut. Pers. 2, 2, 17; cf.:per summa levis volat aequora curru,
Verg. A. 5, 819:medios volat ecce per hostes Vectus equo spumante Saces,
id. ib. 12, 650:illa (Argo) volat,
Ov. H. 6, 66:currus,
Verg. G. 3, 181:axis,
id. ib. 3, 107:nubes,
Lucr. 5, 254:fulmina,
id. 2, 213:tempestates,
id. 6, 612:telum,
id. 1, 971; cf. Sall. J. 60, 2; Verg. A. 9, 698; Liv. 26, 44, 7 al.:litterae Capuam ad Pompeium volare dicebantur,
Cic. Att. 2, 19, 3:volat aetas,
id. Tusc. 1, 31, 76:hora,
Sen. Hippol. 1141:fama,
Verg. A. 3, 121:et semel emissum volat irrevocabile verbum,
Hor. Ep. 1, 18, 71.— Poet., with inf.:ast Erebi virgo ditem volat aethere Memphim Praecipere et Phariā venientem pellere terrā,
Val. Fl. 4, 407.vŏlo, ōnis, m. [1. volo], a volunteer, first applied to the slaves who, after the battle at Cannæ, were enrolled upon their own expressed desire to serve (cf. Liv. 22, 57, 11; Val. Max. 7, 6, 1):volones dicti sunt milites, qui post Cannensem cladem usque ad octo milia, cum essent servi, voluntarie se ad militiam obtulere,
Paul. Diac. p. 370:volones, quia sponte hoc voluerunt, appellati,
Macr. S. 1, 11, 30:vetus miles tironi, liber voloni sese exaequari sineret,
Liv. 23, 35, 6; 23, 32, 1; Capitol. Anton. Phil. 21, 6; Macr. S. 1, 11, 30.16 essere
1. v/i beessere di ( provenire di) be or come fromessere di qualcuno ( appartenere a) belong to someonelei è di Roma she is or comes from Romeè di mio padre it is my father's, it belongs to my fatherc'è there isci sono there aresono io it's mecosa c'è? what's the matter?, what's wrong?non c'è di che! don't mention it!chi è? who is it?ci siamo! here we are!sono le tre it's three o'clocksiamo in quattro there are four of usse fossi in te if I were yousarà! if you say so!2. v/aux: siamo arrivati alle due we arrived at two o'clocknon siamo ancora arrivati we haven't arrived yetè stato investito he has been run over3. m beingessere umano human being* * *essere v.ausiliare1 ( con funzione di copula) to be*: sono italiano, I'm Italian; sei molto gentile, you're very kind; è un uomo fortunato, he's a lucky man; la porta è aperta, the door is open; è una vecchia storia, it's an old story; siamo buoni amici, we're good friends; siete francesi?, are you French?; il cielo era sereno, the sky was clear; non essere sgarbato, don't be rude; è interessante quell'articolo?, is that article interesting?; non è giusto, it isn't fair; sarà difficile trovarli, it will be hard to find them; fu un vero successo, it was a great success; questo non è vivere!, this is no life!; è notte, è mattina, it's night, it's morning; era una bellissima giornata, it was a beautiful day; era già tardi, it was already late; era il 1o di luglio, it was the 1st July; è Pasqua, Natale, it's Easter, Christmas; domani è il compleanno della mamma, it's my mother's birthday tomorrow2 ( nella coniugazione passiva) to be*: sei desiderato al telefono, you're wanted on the phone; la discoteca è frequentata da giovanissimi, the disco is popular with teenagers; il Presidente della Repubblica è eletto ogni 4 anni, the President of the Republic is elected every 4 years; la riunione si è tenuta nella Sala dei Congressi, the meeting was held in the Congress Hall; lo zar Pietro I fu detto il Grande, Tsar Peter I was called the Great; furono accusati di tentato omicidio, they were charged with attempted murder; la casa sarà completamente ristrutturata, the house is to be completely remodelled; dopo essere stato riconosciuto colpevole, fu condannato all'ergastolo, after being found guilty, he was sentenced to life imprisonment; quando sarà inaugurata la mostra?, when will the exhibition be inaugurated?; non è ancora stato reso noto il numero delle vittime, the number of victims is not yet known3 (nei tempi composti della coniugazione attiva di verbi intransitivi, riflessivi e impersonali) to have: è appena arrivato, he has just arrived; non sono ancora partiti, they haven't left yet; che cosa è avvenuto?, what has happened?; che n'è stato di lui?, what has become of him?; è molto invecchiato, he has aged a great deal; è piovuto tutto il giorno, it's been raining all day long; è piovuto parecchio in questi giorni, it has rained a great deal in the last few days; se fossi stato avvisato in tempo, sarei venuto alla riunione, if I had been informed in time, I would have come to the meeting; la temperatura si è notevolmente abbassata, the temperature has shot down; si è avuto un forte calo nelle vendite, there has been a sharp drop in sales; mi ero appena svegliato, I had just woken up; ci eravamo già incontrati, we had met before; saranno state le tre di notte, it must have been three o'clock in the morning4 (con un v. servile) to have: non sarei potuto venire comunque, I wouldn't have been able to come anyway; è dovuto partire improvvisamente, he has had to leave unexpectedly; ci siamo dovuti accontentare di una camera singola, we have had to make do with a single room◆ v. intr.1 ( esistere) to be*, to exist: Dio è, God exists; penso, dunque sono, I think, therefore I am; essere o non essere, to be or not to be2 ( accadere, avvenire) to be*; to become*, to happen: che cosa è stato?, what was it?; quand'è stato?, when was it?; fu nell'estate del '78, it was (o it happened) in the summer of '78 // e fu così che conobbi mio marito, that's how I met my husband // quel ch'è stato è stato, let bygones be bygones // sia quel che sia, sia come sia, be that as it may (be) // sarà quel che sarà, what (ever) will be will be // che ne sarà di noi?, what's to become of us?; che n'è stato di lui?, what has become of him? // com'è come non è, all of a sudden // ebbene, sia!, well, so be it! // come che sia, whatever happens // così sia, let it be // come se niente fosse, as if nothing had happened3 ( consistere) to consist, to lie*: la felicità non è nella ricchezza, happiness doesn't lie in riches; il problema era che si doveva decidere subito, the trouble lay in having to decide at once // il bello è che..., the interesting thing is that... // il fatto è che..., the fact is that...4 ( costare, valere, pesare) to be: ''Quant'è?'' ''Sono 15 euro in tutto'', ''How much is it?'' ''It's 15 euros''; ''Quant'era di peso?'', ''How heavy was it?''; quant'è una sterlina in euro?, how much is a pound in euros?; quant'è un panino e una birra?, how much is a sandwich and a glass of beer?; quant'era il conto?, how much was the bill?5 ( andare) to be*: dove sei stato quest'estate?, where have you been this summer?; ''Sei mai stato a Londra?'' ''Sì, ci sono stato l'anno scorso'', ''Have you ever been to London?'' ''Yes, I was there last year''; non eravamo mai stati a Parigi, we had never been to Paris; sono stati a trovarla all'ospedale, they have been to see her in hospital6 ( arrivare, venire) to be*: eri già stato da queste parti?, had you ever been here before?; sono subito da lei, I'll be with you at once; tra poco saremo a casa, we'll be home soon7 ( stare, trovarsi) to be*: ''Dove sono gli altri invitati?'' ''Sono in giardino'', ''Where are the other guests?'' ''They're in the garden''; è a Tokyo per lavoro, he's in Tokyo on business; la casa è in ottimo stato, the house is in excellent shape; il direttore non è in ufficio, the manager isn't in the office; l'ufficiale era in divisa, the officer was in uniform; sono a pranzo da amici domani, I'm having lunch with friends tomorrow; siamo in primavera, it's spring; a che capitolo siamo?, what chapter are we at?; stanotte sono di guardia, I'm on duty tonight; erano tutti dalla mia parte, they were all on my side // essere in dubbio, to be in doubt // essere sull'avviso, to be warned // essere alla fame, to be starving // essere alla disperazione, to be in despair // essere dalla parte della ragione, del torto, to be in the right, in the wrong // essere più di là che di qua, to be more dead than alive // (banca): essere alla pari, to be at par; essere in rosso, scoperto, to be in the red (o overdrawn) // essere in disavanzo, to be in debit8 ( diventare) to be*, to get*: quando sarai grande, capirai, you'll understand when you're grown up (o when you get older); vorrebbe essere un attore, he would like to be an actor; un giorno sarò ricco, one day I'll be rich; quando fu stanco di studiare, andò a fare due passi, when he got tired of studying, he went for a walk9 ( in correlazione) sia... sia: sia il padre sia la madre parteciparono alla cerimonia, both his father and mother were present at the ceremony // sia che... sia che..., whether... or...: sia che tu lo voglia, sia che non lo voglia, partiremo domani, we're leaving tomorrow, whether you like it or not; sia che lo mandi per espresso, sia che lo spedisca via aerea, non arriverà in tempo, whether you send it express or (by) airmail, it won't arrive in time10 essere di, ( materia) to be (made) of; ( appartenenza) to be of, to belong (to); ( origine) to be from: tutte le statue erano di bronzo, all the statues were made of bronze; ''Di chi è quest'ombrello?'' ''é di Marco'', ''Whose umbrella is this?'' ''It's Mark's'' (o ''It belongs to Mark''); sono di Venezia, I'm from Venice; è di buona famiglia, he's from a good family11 essere da, ( convenire a) to be worthy (of); (seguito da inf. con valore di dovere) to be (to): non è un comportamento da persona civile, his behaviour isn't worthy of a gentleman; è tutto da verificare, it remains to be seen; non sono fatti da sottovalutare, they're not facts to be underestimated; è una cosa da fare subito?, is it something to be done at once? // non sono da meno di lui, I'm worth as much as he is.◆ esserci, to be*: che c'è?, what's the matter?; che cosa c'è di nuovo?, what's new?; c'è qualcuno in casa?, is there anyone at home?; c'è molto traffico sulle strade, there is a lot of traffic on the roads; non c'era nessuna traccia dei rapitori, there was no sign of the kidnappers; chi c'era al concerto?, who was at the concert?; non c'è stato mezzo di farlo ragionare, there was no way of getting him to see reason; ci dev'essere una soluzione di questo problema, there must be an answer to this problem; ci saranno state una ventina di persone alla cerimonia, there must have been about twenty people at the ceremony // quanto c'è da Roma a Napoli?, ( distanza) how far is it from Rome to Naples?; ( tempo) how long does it take from Rome to Naples? // ci siamo!, ( siamo arrivati) here we are!; ( siamo alle solite) here we go again! // ci sono!, ( ho capito) I've got it! // non c'è che dire, there's nothing to be said // non c'era il minimo dubbio, there wasn't the slightest doubt // non c'è da aver paura, there is nothing to be afraid of // c'era una volta un re, un cavaliere, once upon a time there was a king, a knight.◆ FRASEOLOGIA: ''Chi è?'' ''Sono io'', ''Who is it?'' ''It's me'' (o form. ''It is I''); sei tu?, is that (o is it) you? // che ora è?, what's the time? (o what time is it?) // vent'anni or sono, twenty years ago // nei tempi che furono, in the past (o in times gone by) // è per questo che..., that's why... // se fossi in te..., if I were you; se non fosse stato per il tempo..., if it hadn't been for the weather... (o but for the weather...) // ( come) sarebbe a dire?, what do you mean by that? // sono due ore che ti aspetto, I've been waiting for you for two hours // essere a spasso, ( disoccupato) to be out of work (o to be out of a job) // essere in grado di fare qlco., ( capace) to be able to do sthg.; ( in condizione di) to be in a position to do sthg. // essere sul punto di, in procinto di fare qlco., to be on the point of doing sthg., to be about to do sthg. // essere giù, ( fisicamente) to be run down; ( moralmente) to be down, (fam.) to be down in the dumps // essere di aiuto, to help // essere in sé, to be oneself; essere fuori di sé, ( sragionare) to be out of one's mind; ( non riuscire a dominarsi) to be beside oneself // sarà!..., ( per esprimere dubbio, perplessità) maybe (o that's how it may be); ( per esprimere incredulità) that's a likely story! // non può essere!, that's impossible!essere s.m.2 ( creatura) creature: un essere spregevole, a despicable creature (o fellow); un povero essere, a poor creature4 ( stato) state, condition.* * *['ɛssere] (aus essere)1. vi1) (copulativo) to beè quel tipo? — è Giovanni — who is that (guy)? — it's Giovanniè giovane/malato — he is young/ill
2) (trovarsi) to be, (vivere) to live3) (diventare) to bequando sarai grande — when you grow up o are grown up
4) (esistere) to be5)è di Genova — he is o comes from Genoa6)di chi è questo libro? — è mio — whose book is this? — it's minenon potrò essere dei vostri quest'estate — I won't be able to join you this summer
7)è il 12 giugno — it is June 12th8)9)(+ da + infinito)
è da fare subito — it should be done o needs to be done o is to be done immediatelyè da spedire stasera — it has (got) to be sent tonight
2. vb aus1)(tempi composti: attivo)
è arrivato? — has he arrived?2)(tempi composti: passivo)
è stato fabbricato in India — it was made in India3)(tempi composti:
riflessivo) si sono vestiti — they dressed, they got dressedsi sono baciati — they kissednon si sono visti — they didn't see each other
3. vb impers1)è che non mi piace — the fact is I don't like it
ne sarà della macchina? — what will happen to the car?sarebbe a dire? — what do you mean?se niente fosse — as if nothing had happenedè da tre ore che ti aspetto — I've been waiting for you for three hours
non è da te — it's not like you
è Pasqua — it's Easter
è possibile che venga — he may come
essere — perhapsquel che sia, io me ne vado — whatever happens I'm off2)'è? — how much is it?'è in tutto? — how much does that come to?3)(cosa) c'è? — what's wrong o the matter?c'è di nuovo? — what's new?c'è — what's wrong o the matter?c'è da strapparsi i capelli — it's enough to drive you up the wall
invitati ci saranno? — how many guests will there be?c'è da qui a Edimburgo? — how far is it from here to Edinburgh?See:4. smgli esseri viventi — the living pl
* * *I ['ɛssere]sono subito da lei, signora — I'll be with you right away, madam
"sei brutto!" "sarai bello tu!" — "you're ugly!" "you're not so handsome yourself!"
che ne è di...? — what (has become) of...?
non è da te, da lui — it's not like you, him
se non fosse per... — were it not o if it were not for...
se non fosse stato per te, sarei morto — had it not been for you, I would have died
se fossi in te, lui... — if I were you, him...
per essere un capo non è male — as bosses go, she's not bad
per essere bello è bello ma... — I'm not saying he's not handsome, but...
può essere — maybe, perhaps
può essere che non venga — he may o might not come
quel che è stato, è stato — let bygones be bygones
sarà! — (forse) maybe! (ne dubito) I have my doubts!
sarà anche il capo ma — he may be the boss, but
sia come sia — be that as it may II esserci, esservi
che (cosa) c'è? — (che succede?) what is it? what's up? what's the matter? (che vuoi?) yes? (con tono seccato) what do you want?
sono Luca, c'è tuo fratello? — it's Luca, is your brother in o there?
II ['ɛssere]ci siamo — (ci risiamo) there we go again; (ecco che si comincia) here we go
sostantivo maschile1) (organismo vivente) being2) (persona) person, creature3) (natura intima) beingcon tutto il proprio essere — [detestare, desiderare] with one's whole being
4) (esistenza) being, existence* * *essere1/'εssere/ [4](aus. essere) essere o non essere to be or not to be; tre anni or sono three years ago; sono subito da lei, signora I'll be with you right away, madam; "sei brutto!" "sarai bello tu!" "you're ugly!" "you're not so handsome yourself!"; che ne è di...? what (has become) of...? che ne sarà di noi? what will become of us? non è da te, da lui it's not like you, him; se non fosse per... were it not o if it were not for...; se non fosse stato per te, sarei morto had it not been for you, I would have died; se fossi in te, lui... if I were you, him...; per essere un capo non è male as bosses go, she's not bad; per essere bello è bello ma... I'm not saying he's not handsome, but...; può essere maybe, perhaps; può essere che non venga he may o might not come; non può essere (vero)! it can't be (true)! quel che è stato, è stato let bygones be bygones; sarà! (forse) maybe! (ne dubito) I have my doubts! sarà anche il capo ma he may be the boss, but; sarà quel che sarà what(ever) will be will be; e sia! so be it! sia come sia be that as it may II esserci, esservi che (cosa) c'è?(che succede?) what is it? what's up? what's the matter? (che vuoi?) yes? (con tono seccato) what do you want? c'è nessuno (in casa)? is anybody there o in? sono Luca, c'è tuo fratello? it's Luca, is your brother in o there? non ci sono per nessuno I'm not in for anyone; ci siamo (ci risiamo) there we go again; (ecco che si comincia) here we go.————————essere2/'εssere/sostantivo m.2 (persona) person, creature; un essere spregevole a despicable person3 (natura intima) being; con tutto il proprio essere [detestare, desiderare] with one's whole being4 (esistenza) being, existence.\See also notes... (essere.pdf)17 niente
niente I. pron.indef. 1. rien: non ha paura di niente il n'a peur de rien; niente può fermarlo rien ne peut l'arrêter. 2. ( posposto al verbo) rien: non ho comprato niente je n'ai rien acheté; non vedo niente je ne vois rien; non sai niente tu ne sais rien; è meglio non fare niente il vaut mieux ne rien faire. 3. ( un'inezia) rien, peu m. de chose: piange per niente il pleure pour rien, il pleure pour un rien; è ammalato, ma pare che non sia niente il est malade, mais il semble que ce n'est rien; l'ho avuto per niente je l'ai eu pour rien; la nostra perdita è niente confronto alla loro notre perte est peu de chose par rapport à la leur; e vi pare niente? ça vous semble peu? 4. (in frasi interrogative: qualcosa) rien ( in frase negativa), quelque chose ( in frase positiva): hai bisogno di niente? tu n'as besoin de rien?, as-tu besoin de quelque chose?; hai niente da dirmi? n'as-tu rien à me dire?, as-tu quelque chose à me dire?; hai niente in contrario? tu n'as rien contre?; hai mai visto niente di simile? n'as-tu jamais rien vu de pareil? 5. ( seguito da di e aggettivo) rien: non c'è niente di nuovo il n'y a rien de neuf (o nouveau). II. s.m.inv. 1. ( nulla) néant m., rien m. ( anche Filos). 2. ( poca cosa) rien m.: basta un niente per farla arrabbiare un rien suffit à la faire enrager; vestirsi con niente s'habiller d'un rien. 3. (rif. a tempo) en un rien de temps avv., en moins de rien avv.: non ci metto niente a farlo je le fais en un rien de temps. 4. ( un poco) rien m.: ne basta un niente un rien suffit. III. agg.m./f.inv. pas de: niente lettere? pas de lettre?; ( colloq) ho niente fame (o non ho niente fame) je n'ai vraiment pas faim, je n'ai pas faim du tout. IV. avv. 1. rien: non me ne importa niente dei tuoi consigli je n'ai rien à faire de tes conseils; non costa niente ça ne coûte rien. 2. (rafforzativo di non: affatto) pas du tout, absolument pas: non è niente vero ce n'est pas vrai du tout, ce n'est absolument pas vrai. 3. ( in espressioni ellittiche) si traduce a senso: tutti lo chiamavano ma lui niente tous l'appelaient mais lui ne répondait pas.18 вериться
безл. несов.не верится, (что это так) — non par vero; ci si crede a malapenaчто-то (мне) не верится — stento a crederci; roba da non credere19 ita
ĭtă, adv. ainsi, de cette façon, tant, tellement, par conséquent. - ut ita dicam: pour ainsi dire. - non ita est: il n'en est pas ainsi. - ita sit: qu'il en soit ainsi. - ita (plane, prorsus): c'est bien cela. - id si ita est: s'il en est ainsi. - itane? (itane est? itane vero?): est-ce bien vrai? vraiment? eh quoi! - quid ita? = pourquoi en est-il ainsi? - ita censeo: voici ce que je pense. - non ita multi sunt: ils ne sont pas tellement nombreux. - ita en corrélation avec ut, si.., voir ut, si...)* * *ĭtă, adv. ainsi, de cette façon, tant, tellement, par conséquent. - ut ita dicam: pour ainsi dire. - non ita est: il n'en est pas ainsi. - ita sit: qu'il en soit ainsi. - ita (plane, prorsus): c'est bien cela. - id si ita est: s'il en est ainsi. - itane? (itane est? itane vero?): est-ce bien vrai? vraiment? eh quoi! - quid ita? = pourquoi en est-il ainsi? - ita censeo: voici ce que je pense. - non ita multi sunt: ils ne sont pas tellement nombreux. - ita en corrélation avec ut, si.., voir ut, si...)* * *Ita, Aduerbium respondendi, siue affirmandi. Plaut. Nempe ergo in somnis? TR. ita. Ouy.\Quid istic tibi negotii est? C. mihin'? S. ita. Terent. Ouy à toy.\Ita est, pro Sic est, respondentis particula. Terent. Nam hic quoque bonam magnamque partem ad te attulit. T. Ita est. Il est ainsi.\- ex ea re quid fiat vide. P. Vt ab illa excludar, huc concludar. D. non ita est. Ter. Il n'est pas ainsi.\Ita dico. Plaut. Tuus herus? H. ita dico. B. miles? H. ita loquor. Je vous asseure qu'il est ainsi.\Ita loquor. Plaut. - quod ego aurum Dem tibi? C. quod a me te accepisse fassus. S. abs te accepisse? C. Ita loquor. Ouy je le te dis.\Ita loquor, aliter. Plaut. - soleo hercle ego nugas Garrire: ita loquor. C'est ma maniere de parler.\Ita enimuero. Plaut. Quid, domum nostram? S. ita enimuero. Ouy vrayement.\Ita inquam. Plaut. Haeccine tua domus est? S. ita inquam. Ouy te dis je.\Ita vero. Plaut. Quid ais tu? Menaehmum opinor te vocari dixeras. MEN. Ita vero. Ouy vrayement.\Ita aiunt, Ita praedicant. Terent. On le dit ainsi.\- ita est homo: Quum placo, aduersor sedulo, etc. Terent. Il est de telle sorte et nature, etc.\Ita vestra est benignitas. Plautus. Telle est vostre benignité et liberalité.\Ita plerique ingenio sumus omnes, nostri nosmet poenitet. Terent. Nous sommes touts de ceste nature, nous ne sommes jamais contents.\Ita est amor, balista vt iacitur: nihil sic celere est, neque volat. Plaut. Amour resemble à, etc.\Hoc ipsum ita iustumest, si est voluntarium. Cic. Par, ou de telle sorte et maniere, qu'il soit, etc. Pourveu que, Soubz ceste condition.\Ita eram deductus ad Scaeuolam sumpta virili toga, vt quoadpossem, a senis latere nunquam discederem. Cic. A la charge et condition de n'en partir point.\Ita faciam. Terent. - si id non poterit, ad me adducito. PY. Ita faciam. Ainsi le feray.\Ita res erat, faciundum fuit. Terent. La chose estoit en tel estat, qu'il a esté forcé de le faire.\Quid tam properas? S. ita negotium est. Plaut. L'affaire le requiert.\- quapropter? D. Ita opus est facto. Terent. Ainsi le fault il faire, Il fault qu'ainsi soit faict.\Si ita est, vt. Cic. Hoc autem si ita sit, vt vnum modo sensibus falsum videatur: praesto est, etc. S'il est ainsi que, etc.\Ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas. Terent. Tellement que tu, etc.\Ita me Deus amet. Terent. Ainsi me vueille Dieu aimer. C'est une maniere de souhait ou de confirmation.\Ita me di bene ament, quantum ego illum vidi, nonnihil timeo, misera. Terent. Certainement, etc.\- ita te amabit Iuppiter Vt tu nescis. Plaut. Ainsi te vueille Dieu aimer, comme tu n'en scais rien.\Ita viuam, vt maximos sumptus facio. Cic. Ainsi me doint Dieu longue vie, comme je fay grande despense.\Ita me seruet Iuppiter, vt propior illi quam ego sum ac tu, nemo est. Plaut. Ainsi me vueille Dieu aider.\Ita mihi atque huic sis superstes, vt ex me atque hoc natus es. Terent. Ainsi te doint Dieu la grace de nous survivre, comme tu es nostre enfant.\Continuo hic adero. M. ita quaeso. Terent. Je vous en prie.\Ita non vt olim, sed vti nunc sane bona. Terent. Non pas comme, etc.\Ita nunc viget mos. Plautus. C'est la coustume de maintenant.\Non ita multi fuerunt. Cic. Il n'en y eut pas tant que vous diriez bien.\Non ita multum tecum fuit. Cic. Il n'a pas esté fort long temps avec toy.\Non ita multum mihi spatii videtur, si, etc. Cic. Il me semble qu'il n'y a pas tant de temps, si, etc. ou Que le temps n'est pas fort long, etc.\De his non ita valde laboro. Cic. Je ne m'en soulcie pas beaucoup, ou Tant qu'on diroit bien.\Non ita dissimili sunt argumento. Terent. Ne sont pas fort differents d'argument.\Non ita lato interiecto mari. Cic. Non pas fort large.\Nec ita multum prouectus, reiectus Austro sum in eum ipsum locum. Cic. N'estant gueres avancé.\Quo mortuo, nec ita multo post in Galliam proficiscitur. Cic. Non pas fort long temps apres.\Ita subito est. Plaut. C'est chose si hastive.\Ita, pro In tantum, vel vsqueadeo, in fine orationis. Ter. - ego nescio hercule neque vnde eam, neque quorsum eam, Ita prorsum oblitus sum mei. Tellement et si fort.\Ita vt quaeque vitis, etc. Colum. Tellement que.\Ita magnae, vt sperem posse auelli. Terent. Si grandes.\Ita non modo nequam et improbus, sed et fatuus et amens es. Cic. Tant tu es non seulement, etc.\Ita vt fit. Terentius, Dum rus eo, coepi egomet mecum inter vias, Ita vt fit, vbi quid, etc. Comme on fait quand, etc.\Ita vt ingenium est omnium hominum. Terent. Comme vous scavez que c'est la nature de touts hommes.\Ita vt si esset filia. Terent. Tout un comme si elle, etc. Ne plus ne moins que si elle, etc.\Quum omnia ita facta essent, quemadmodum defendimus. Cic. Ainsi que, etc.\Ita, quasi. Cic. Qua in re ita diligens erat, quasi ii qui, etc. Aussi diligent comme ceulx qui, etc.\Perspicere videor, ita natos esse nos, vt inter omnes esset societas quaedam. Cic. Pource, A ceste fin.\Ita vt erat. Cic. Orestes autem, ita vt erat, Orestem se esse perseueraret? Comme vrayement il estoit.\Ita fit, vt quod bonum sit, id etiam honestum sit. Cic. Dont advient, Parquoy advient, ou s'ensuit, Par ainsi s'ensuit.\Ita, pro Itaque. Cic. Virtus autem actuosa est, et deus vester nihil agens: expers virtutis igitur: ita, ne beatus quidem est. Parquoy, ou Par ainsi doncques.\Itane, Quand on s'enquiert d'une chose. Terent. Quoduis donum a me optato, id optatum feres. G. Itane? T. sic erit. Dis tu pour vray? Est il ainsi?\Itane vis? C. ita. M. fiat. Terent. Le veuls tu ainsi?\Itane est? Cic. N'est il pas ainsi?\Itane, Quand on ha pitié et compassion d'aucun. Terent. C. Itane Chrysis? hem.\Itane, Quand on se courrouce pour quelque chose. Terent.\Itane parasti te, vt spes nulla reliqua in te siet tibi? Terent. Comme t'es tu tellement, etc.\Itane vero? Terent. - fabulam incoeptat. CH. sine. CR. Itane vero? obturbat. Que je le laisse ainsi? non feray.\Te vehementer perire cupio. M. Itane vero? C. ita hercle vero. Plaut. Dis tu à bon escient? le vouldrois tu bien ainsi?\Itane vero ego non iustus, qui, etc. Cic. Oho, dites vous que, etc.20 an
ăn, adv. et conj. ou, ou bien? (interrogation double); est-ce que par hasard? est-il possible que?(en tête d'une interrogation simple); n'est-ce pas? (après une première interrogation); ou si (interrogation indirecte dans une subordonnée); eh quoi! (parataxe); ou bien (équivalent de sive). [st1]1 [-] Dans une interrogation double: Interrogation directe: ou, ou bien. - utrum vigilas an dormis? = es-tu éveillé ou dors-tu? - utrum defenditis an impugnatis plebem? Liv. 5: défendez-vous la plèbe ou la combattez-vous? - vigilasne an dormis? = es-tu éveillé ou dors-tu? - servosne ( =servusne) es an liber? Plaut. Am.: es-tu esclave ou libre? - vigilasne an non (annon)? = es-tu éveillé ou non? - album an atrum potas? bois-tu du blanc ou du rouge? Interrogation indirecte: ou si, ou. - rogavit utrum bellum an pacem eligerent.
- → il leur demanda s'ils choisissaient la guerre ou la paix. [st1]2 [-] Dans une interrogation simple: Interrogation directe: a - est-ce que par hasard? est-ce que vraiment? est-il possible que? (pour marquer un doute) - an de eorum fide dubitatis? → est-il possible que vous doutiez de leur parole? - an me taciturum tantis de rebus existimavistis? → est-il possible que vous ayez pensé que je garderais le silence sur des actions aussi graves? - an in Hispania res gestas Caesaris non audistis? → est-il possible que vous n'ayez pas entendu parler des exploits de César en Espagne? - an me falsum credis? → est-ce que par hasard tu me crois menteur? b - est-ce que... ne... pas...? n'est-ce pas...? (après une première interrogation). - quid huc venistis? an speculandi causa? → pourquoi êtes-vous venus ici? n'est-ce pas pour espionner? - cujum pecus? an Meliboei? → à qui est le troupeau? n'est-ce pas celui de Mélibée? Interrogation indirecte: a - Chez les classiques, les tournures dubito an, incertum est an, nescio an, haud scio an laissent entendre une réponse affirmative et correspondent à peut-être, peut-être bien que, je crois bien que... - haud scio (dubito) an venerit. → je ne sais pas s'il n'est pas venu, peut-être bien qu'il est venu. - haud scio an melius Ennius: " Nemo me lacrumis decoret", Cic. Sen. 73. → peut-être Ennius a-t-il dit mieux: "Que personne ne m'honnore de ses larmes!" - haud scio an par principibus esse potuisset, Cic. Brut. 151. → peut-être aurait-il pu être au même rang que les princes (de l'éloquence). - mea sententia haud scio an nulla vita beatior possit esse. → à mon avis, peut-être qu'aucune vie ne peut être plus heureuse. - eloquentiā nescio an habuisset parem neminem, Cic. Brut. 33. → dans le domaine de l'éloquence, peut-être n'aurait-il eu personne de sa valeur. - Dans la subordonnée négative, on trouve les négations non, nemo, nullus, nihil, numquam, nusquam... b - Surtout après Cicéron, an est l'équivalent de num ou de -ne. - quaeritur an mundus providentia regatur. → on se demande si le monde est régi par la providence. [st1]3 [-] Dans une phrase avec propositions juxtaposées (parataxe): - an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, nostrates philosophi non potuerunt? Cic. Tusc. 5. → eh quoi! le Scythe Anacharsis a pu mépriser l'argent alors que les philosophes de chez nous n'en ont pas été capables? - an vero P. Scipio T. Gracchum privatus interfecit, Catilinam vero nos consules perferemus? Cic. Cat. 1. → eh quoi! Scipion, un simple particulier, a fait mettre à mort T. Gracchus, alors que nous, consuls, nous devrons toujours supporter Catilina? [st1]4 [-] Quelques tournures: - Simones an quis alius, Cic. Fin. 2. → **Simonide ou est-ce quelqu'un d'autre?** = Simonide ou quelqu'un d'autre. - an vero obliti estis? → eh quoi! avez-vous oublié?* * *ăn, adv. et conj. ou, ou bien? (interrogation double); est-ce que par hasard? est-il possible que?(en tête d'une interrogation simple); n'est-ce pas? (après une première interrogation); ou si (interrogation indirecte dans une subordonnée); eh quoi! (parataxe); ou bien (équivalent de sive). [st1]1 [-] Dans une interrogation double: Interrogation directe: ou, ou bien. - utrum vigilas an dormis? = es-tu éveillé ou dors-tu? - utrum defenditis an impugnatis plebem? Liv. 5: défendez-vous la plèbe ou la combattez-vous? - vigilasne an dormis? = es-tu éveillé ou dors-tu? - servosne ( =servusne) es an liber? Plaut. Am.: es-tu esclave ou libre? - vigilasne an non (annon)? = es-tu éveillé ou non? - album an atrum potas? bois-tu du blanc ou du rouge? Interrogation indirecte: ou si, ou. - rogavit utrum bellum an pacem eligerent.
- → il leur demanda s'ils choisissaient la guerre ou la paix. [st1]2 [-] Dans une interrogation simple: Interrogation directe: a - est-ce que par hasard? est-ce que vraiment? est-il possible que? (pour marquer un doute) - an de eorum fide dubitatis? → est-il possible que vous doutiez de leur parole? - an me taciturum tantis de rebus existimavistis? → est-il possible que vous ayez pensé que je garderais le silence sur des actions aussi graves? - an in Hispania res gestas Caesaris non audistis? → est-il possible que vous n'ayez pas entendu parler des exploits de César en Espagne? - an me falsum credis? → est-ce que par hasard tu me crois menteur? b - est-ce que... ne... pas...? n'est-ce pas...? (après une première interrogation). - quid huc venistis? an speculandi causa? → pourquoi êtes-vous venus ici? n'est-ce pas pour espionner? - cujum pecus? an Meliboei? → à qui est le troupeau? n'est-ce pas celui de Mélibée? Interrogation indirecte: a - Chez les classiques, les tournures dubito an, incertum est an, nescio an, haud scio an laissent entendre une réponse affirmative et correspondent à peut-être, peut-être bien que, je crois bien que... - haud scio (dubito) an venerit. → je ne sais pas s'il n'est pas venu, peut-être bien qu'il est venu. - haud scio an melius Ennius: " Nemo me lacrumis decoret", Cic. Sen. 73. → peut-être Ennius a-t-il dit mieux: "Que personne ne m'honnore de ses larmes!" - haud scio an par principibus esse potuisset, Cic. Brut. 151. → peut-être aurait-il pu être au même rang que les princes (de l'éloquence). - mea sententia haud scio an nulla vita beatior possit esse. → à mon avis, peut-être qu'aucune vie ne peut être plus heureuse. - eloquentiā nescio an habuisset parem neminem, Cic. Brut. 33. → dans le domaine de l'éloquence, peut-être n'aurait-il eu personne de sa valeur. - Dans la subordonnée négative, on trouve les négations non, nemo, nullus, nihil, numquam, nusquam... b - Surtout après Cicéron, an est l'équivalent de num ou de -ne. - quaeritur an mundus providentia regatur. → on se demande si le monde est régi par la providence. [st1]3 [-] Dans une phrase avec propositions juxtaposées (parataxe): - an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, nostrates philosophi non potuerunt? Cic. Tusc. 5. → eh quoi! le Scythe Anacharsis a pu mépriser l'argent alors que les philosophes de chez nous n'en ont pas été capables? - an vero P. Scipio T. Gracchum privatus interfecit, Catilinam vero nos consules perferemus? Cic. Cat. 1. → eh quoi! Scipion, un simple particulier, a fait mettre à mort T. Gracchus, alors que nous, consuls, nous devrons toujours supporter Catilina? [st1]4 [-] Quelques tournures: - Simones an quis alius, Cic. Fin. 2. → **Simonide ou est-ce quelqu'un d'autre?** = Simonide ou quelqu'un d'autre. - an vero obliti estis? → eh quoi! avez-vous oublié?* * *An, Aduerbium est interrogatiuum. Terent. An ego toties de eadem re audiam? Orray je tant de fois, etc.\Obsecro an is est? Terent. Est ce cestuy là?\An, Dubitandi. Terent. Haud scio an illam nunc misere amat. Je ne scay si, etc.\Vide vtrum vis, argentum accipere, an causam meditari tuam. Terent. Prendre argent, ou, etc.\An tu Narbonae in mensas hospitum quum vomeres, Dolabella pro te in Hispania dimicaret? Cic. Quoy? qu'il bataillast pour toy ce pendant que, etc.\An ille tempus aut in poetis euoluendis consumeret, etc. Cic. Consumeroit il son temps, ou Vouldrois tu qu'il consumast son temps, etc.\Errauit, an potius insaniuit Apronius? Cic. A il failli, ou plus tost faict comme un insensé?\Multum interest, vtrum laus imminuatur, an salus deseratur. Cic. Ou si.\An, pro Aut, interdum videtur accipi. Cic. Quam orationem in Origines suas retulit Cato, paucis ante quam mortuus est, an diebus, an mensibus? Ou jours, ou mois? Figura est qua vtimur, quum ex duabus rebus vtra sit, incerti sumus.\Anne est intus? Terent. Est il ciens? ou N'est il pas ciens?\Anne de nobis trahere spolia foederatis licebit, de hostibus non licebit? Cic. Sera il permis, etc.\Anne, dubitandi. Cic. Non internoscat vera illa visa sint, anne falsa. Ou faulx.\Annon hoc dixi esse futurum? Teren. Ne disoye je pas bien que cela adviendroit?\Annon, dubitandi. Plaut. Tentabam spirarent an non aurae. Ou non.\Annon, in secundo membro positum. Terent. Hoccine agis, an non? Ou non?\An nondum. Terent. Reperisti tibi quod placeat, an nondum etiam? Ou non encores?См. также в других словарях:
vero — vé·ro agg., s.m. I. agg. FO I 1. che corrisponde alla realtà, alla verità: una notizia, un affermazione, una storia vera | anche preceduto da proprio con valore raff.: è proprio vera questa storia? | è vero?, non è vero?, vero?, per chiedere… … Dizionario italiano
PAR — PAR. i. e. eiusdem dignitatis et conditionis; Sic pares sese invicem appellant filii Ludovici Pii Imperatoris Conventu apud Marsnam A. C. 851. c. 2. 3. et alibi passim. Inde Pares appellati, unius Domini convassalli, quod ratione hominii ac… … Hofmann J. Lexicon universale
Vero Beach Municipal Airport — Vero Beach Pour les articles homonymes, voir Vero (homonymie) et Beach. Vero Beach Pays … Wikipédia en Français
Se non è vero, è ben trovāto — (ital.), Sprichwort: »Wenn es nicht wahr ist, so ist es doch gut erfunden«, ein Ausspruch Giordano Brunos in dessen »Gli eroici furori« (Par. 1585) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Liste des zoologistes par leur abréviation d'auteur — Liste de zoologistes Attention, il n est pas d usage en zoologie d utiliser d abréviation pour les noms des auteurs (contrairement aux usages de la botanique, voir ici). Cette liste ne constitue pas une liste officielle. Nous attirons l… … Wikipédia en Français
Vaccination contre la grippe A (H1N1) de 2009-2010 — Article principal : Grippe A (H1N1) de 2009 2010. Vaccin utilisé lors des campagnes de vaccination contre la grippe A (H1N1) de 2009 2010. La vaccination contre la grippe A (H1N1) de 2009 2010 est inédite à l échelle internationale à la fois … Wikipédia en Français
Walt Disney Attractions — Walt Disney Parks and Resorts Logo de Walt Disney Park and Resort Création 1971 Dates clés … Wikipédia en Français
Walt Disney Parks and Resorts — Logo de Walt Disney Parks and Resorts Création 1971 Dates clés … Wikipédia en Français
Walt disney parks and resorts — Logo de Walt Disney Park and Resort Création 1971 Dates clés … Wikipédia en Français
Bis repetita placent — Liste des locutions latines Voir « Locutions latines&# … Wikipédia en Français
Critique de la psychanalyse — Le divan utilisé par Freud. La psychanalyse a rencontré des critiques d … Wikipédia en Français
18+© Академик, 2000-2024- Обратная связь: Техподдержка, Реклама на сайте
Экспорт словарей на сайты, сделанные на PHP, Joomla, Drupal, WordPress, MODx.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский